5
Yorum
43
Beğeni
0,0
Puan
627
Okunma
unutuyorum Martha
insaflı bir şekilde unutuyorum her şeyi
avuçlarımın içi. yüzünü terlemiş
sırtım ağır bir meseleyi
dizlerimin üzerinde bir çığlık eskisi
zorluyorum babamdan kalan mirası
kuşlu bir sehpa seçiyorum kendime
kalbime. ince bir tül
hatırlamaya çalışıyorum bir sokağın adını
oturuyorum. hiç sevilmemiş gibi yapıyorum
hiç sevmemiş gibi
sustukça
susuyorum
bir çiçeğin yaprağına
sonra
gözlerimden düşüyor bir şarkının yorgunluğu
uyursam. gölgesine denk geleceğim kendimin
unutuyorum