Bir çocuk gördüm
Sarışın, mavi gözlü
Çökmüş duvar dibine
Ağlıyordu sessizce.

Seyrediyorlardı çocuğu
Genç-ihtiyar insanlar
Ne halini soran vardı
Ne gözyaşını silen.

Derdi büyüktü küçüğün
Kalem-mendil satıyordu
Ya annesi hastaydı
Ya babası işsiz.

Ağlamaktan utanma!
Utanması gerekenler var.
Hayat seni pişiriyor
Zor günlere hazırlıyor.

Okuyacaksın küçüğüm
Büyük adam olacaksın
Elbet hesap soracaksın
Adil olmayan düzenden

*

İnsanlık ölmüş küçüğüm
Şeninle dirilsin artık
Sana çare olmayan düzen
Bakıp haline utansın

Paylaş:

10 Beğeni

+2 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (3)

5.0

100% (3)

Ağlama sen küçüğüm Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Ağlama sen küçüğüm şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Ağlama Sen Küçüğüm şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

ismail karaosmanoğlu, @ismailkaraosmanoglu

22.4.2024 22:34:31

5 puan verdi

Kanaviçe tadında o ilmek ilmek işlediğiniz şiiriniz harika tüm şiirleriniz gibi kutluyorum seni şairim kalemine yüreğine sağlık kal sağlıcakla selamlar saygılar sunuyorum efendim nice şiirlere

Oğuzhan KÜLTE, @oguzhankulte

17.4.2024 08:42:48

5 puan verdi

O sessiz yığınların ve bunlardan da en trajik olan gruptan çocukların duygularını tercüme eden, empati zengini mısralardı okuduklarım. Klişe hale gelmiş bu acınası durumların elbette müsebbipleri var. Duyarlılıkları harekete geçiren kalemi tebrik ederim. Saygı ve selamlarımla.