YOKLUĞUNDA

Göğsümü deşen yokluğunda
İzbe bir karanlığa düştü yolum
Göğün göğsünden dökülen yağmurları
aratmıyor gözlerim

Karanlığa boğan yokluğunda
Sürmene bıçağıyla siyatik damarım kesilircesine
acılar birikir usumda
Mutluluğa dair tek bir umudum yok

Kurak toprakların kıtlığına düşen
Bereket gibiydi gönlümde ki yerin
Mutsuzluğu yaran gözlerinin meftunuyum
Yokluğuna astım her gece gözlerimi

Bir düşün kırıntısı içimde kıvranıyor
Can çekişiyor sancılı bekleyişlerim
Bağrımda biriken hasretini içiyorum
Yalnızlığın kollarında çaresiz ve sensizim

Acıya boğan yokluğunda
Sensizliğe mühürlenen gözlerim
Bir ömür boyu gün ışığına hasret kaldı
Adını söylemeyen dilim lâl oldu

Ahraz kaldığın varlığımdan bihabersin
Hasretin bağrını kopartan gidişinle
Göğsümü yırtarak çizdim resmini
Dönüp de son eserine bakmadın bile...

Tarih: 06.03.2024