Farkındalık

Bir serçe ürkekliğinde yürüyorum, kaldırımlar üstünde.
Amonyak kokusu, asfalt kokusu sinyor genzime.
Geçip giden zamanı içiyorum mücadelenin avuçlarında.
Bin yıllık yorgunluk var sanki sırtımda!..
Siyah yanımda duran acıları çiğniyorum.
Karanlığı yaran ışığı örtüyor gözlerim.
Şiir dizeleri gibi sıralanır merdivenler içimde...
Yok sayma lüksüne sahip sanıyorsunuz ya kendinizi...!
Hadi, bir güne üç yüz altmış beş günü sığdırın da görelim sizi...!
Sahi zifiri karanlıkta çizdiğim yüzlere benziyor mu yüzünüz?
Aydınlık aşılıyor mu düşünceleriniz geleceği giyinerek?
Üşüyen güneşi sarıyor mu taşa dönmüş yürekleriniz?
Peki ya, kapısız bıraktığınız evlere sığabiliyor mu gövdeniz?
Bir kamyon ağırlığında, yüreğim ağzımda!
Yüreğim, bir yol ortasında can çekişiyor...
Umudu aşılayan bir dirhem ışık aralığında bakıyorum hayata.
Karanlıkları yaran sessiz bir çığlık var sesimde...
Gözlerinizdeki eksikliği giydirmeyin üzerime.
Kim eksik, kim tam akıl dışı bir iş!
Kulaklarımda uğuldar bir değnek tıkırtısı,
Kollarım yorgundur ezelden ebede.
Bir tekerlek çevirmenin yorgunluğu değil bu!
Bu, aksayan hayatın yarım tokadıdır.
Yüzümün tam ortasında çoğalan bir yalnızlık,
Ve belki de umut kırıntılarıyla haykıran,
Haykırışlarım göremedeklerinize değil,
Görüpte görmekten gelişlerinizedir!...
Farkında olmak için, farklı olmak gerekmez...
Tarih: 03.12.2023

Derya Avşar