FABRİKANIN BORUSU!

Bayram yeri gibiydi, dağılırken fabrika!
Yüzlerinde açardı, işçilerin gülleri…
Ne hile bilirlerdi ne birazcık entrika!
Az kazansa da birdi, hemşeri gönülleri…

Otuz ramazan iftar, borumuz hep öterdi!
Şehirde davulcular, mahalline yeterdi!
Küçük, büyük kim varsa orucunu tutardı;
Semaya açılırdı mini, mini elleri…

Fabrika önündeydi, tüm kestane korusu!
Ereğli’yi severdim, bu işin en doğrusu!
Kulağımda çınlardı fabrikanın borusu!
Çıksa da şimdi keşke, konuşsaydı dilleri…

Artık bu koca şehrin, borusu hiç ötmüyor!
Satmışlar fabrikamı dumanı da tütmüyor!
O günlerin hayali hiç aklımdan gitmiyor!
Yok vatan için artık, soluyan gönül eri…

Eserdi başımızda, kavakların yelleri!
Yerin altına inmiş, telgrafın telleri!
Taş evler yürek yakar, kurumuş tüm gülleri!
Artık o Gülbahçe’ nin, ötmüyor bülbülleri…

Karaman-2024/03
Halil Şakir Taşçıoğlu

*RESİM: KONYA EREĞLİ SÜMERBANK FABRİKASI...