Saat sabahın vedaya vuran dakikaları
Bir gece daha ölüyor tren garında
Üstüm de yaralarımı saklayan eski bir parka
Kimsesizliğimi yükledim kenarları yırtık siyah renkli bavula
Hakkınızı helal edin
Ya da etmeyin !
Bana emanet
Üstüne gülüşler serpiştirdiğiniz ihanetler
Dursun yüzümün kenarında
İçimde ki azılı isyanlar
Hediye kalsın
Sırtımda ki bıçaklar
Ah de vefa nedir bilirim !
Sizleri unutturmaz
Ömrüme sıktığınız kurşunlar


Göğün yıldızları
Ankara’nın ayazı tanıktır dönüş bileti olmayan yolculuğuma
Bu şehir adına içimde kalan kaç anı
dilimden söze gelmemiş kaç sözcük var ise
Hepsi kırık kaldırım taşları altında
Dedim ya hakkınızı helal edin
Yada etmeyin !
Masallarda ki Anka kuşu misali
Gayrı kayıp adresler ikametim
Gülüşü boğazında kalmış çocuk anlatır beni
Avazımdan çıkan çığlıkları ısırdığım geceler
Hüznünü kuşanmış Eylül’ler
Tamamlanmamış aşklar
Beni en çok
İsim bulamayıp karaladığım satırlar
Durulduğum da dinlediğim şarkılar
Yorulduğumda kendimi attığım Deniz kenarları
Ve kırıldığımda
Bir başına ağlayan yalnızlıklar anlatır


Ah gökyüzü!
Göz yaşlarımdan oluşan gökkuşağı neden sadece siyah
Ve sen Deniz !
Yakamoz neden hep gözlerim de zaman aşımı
Biri bana açıklasın artık !
İçimde ki bu ölüler neden topraksız
Annem beni kıtlık zamanı mı emzirdi
Nedir bu bitkinliğim
Nerde benim koca yürekli Babam!
Neden ruhuma işlemiş aman vermeyen yazgı
Herkes mi benim gibi sahipsiz
Umut vermez mi içimin kurak çölüne yağmurların merhametli sesi


Adına pek ısınamadığım hayat!
Şimdi emanetin boynum da harlı urgan
Genzimde döşüme yük bi asımlık nefesim
Avuçlarımdan harf harf dökülür kader mektubum
Ah benim baharları göremeyen
Kar boranda kanı çekilip yitip giden zavallı gençliğim
Bundandır ki yüzümde sonbahar içerim hep karakış!
Benim de artık gitme vaktim
Gayrı yeterli bunca aldanış!
Hakkım helaldir desemde
Ah var!
ALLAH var !
Gözlerinize en güzel manzara olsun
Bu kente attığım son bakış

Fırat Yetiş
2019-Ankara