turuncu sonbaharın
rüzgârlarının haşin hapşırığında
kıvıl kıvıl kımıldaşan
yapraklar


neyin dansı bu
neyin lirik hüznü


ağaçların
çıplaklığını niye ifşa eder ki yıllar
niye değiştirir her şeyi niye değişir toprağın iklimi
hayatın ritmi niye bozulur illaki


yaprağın yokluğa savruluşu mu
yoksa canlı bir yaşamın son buluşu mu
incitir göğün bulutlarını


sürüklenen
ayaklarımızın ağırlığı mı
gündüzün aydınlığı mı yoksa gecenin alacakaranlığı mı
hüpleyerek can özümüzü çeken


ardımızda kalan silik hatıraları unutup
gidiyoruz
işte


kararmış
ışığı sönmüş bir yıldız gibi
her anı zamanda deşifre edilmiş hayatımızın
takvimlere küflü izini mühürleyerek
gitmekte hayatın
gerçeklerinden


unutma beni
demeyeceğim illaki


hangi aşkın vedası kalıcı ki
dul kalmış bir gönlün sancısı ne kadar sürer ki
kafesteki bir kuş mahpusluktan kurtulan bir tutsak gibi
özgürlüğe tutkulu koşar adım gibi


heyecanla
yeni bir aşka kanatlanmaya heveslidir yürek


kırgın gitme sevgili







ayşe uçar
27032024
15:27