Türk’ü, Kürt’ü, Lazı, Çerkezi, Ahıska’lisı ve nicesi...
İnanci, yüceden yücesi...
Vatanı: anası, babası, bacısı...
Her şeyden önce namusu...
Seyit onbaşı çabası! İnanmış tek bir Allah’a!
Aç, susuz taarruz eder, düşmana!
Aklında yoktur Vatandan başka düşüncesi...
Çaresizliktir en büyük acısı...
Aç mı?
Tok mu? Düşunmez, halim nice olası?
Atılır düşman üzerine!
"Allah’u ekber" nidaları ile...
Çoğu vurulmuş, kanar yarası...
Vücut bir tarafta!
Kol, bacak bir tarafta!
Tüfekten çıkan mermiyle!
Toptan atılan, gülle ile..
Ortalık olmuş cehennem arenası!
Yanan yüreklerden!
Akan kan!
Bayrağa renk!
Mehmetçiğe güç!
Göksüne iman oldu!
Mustafa Kemal!
"Ordular size ölmeyi emrediyorum diye kükredi!" Mehmetçik, Düşmana fırsat vermedi!
Yayda, bir ok gibi!
"Allah Allah" nidalarla öne fırladı!
"Çanakkale geçilmez!"
"Vatan verilmez!"
Diye kükredi!
Çoğu: topla, tüfekle vuruldu!
Şahadet ile yere serildi!
Bir kısmı: kolunu bacağını kaybetti!
Sakat kaldı!
Ama hiç bir zaman!
Hiç bir şekilde
Sorgulamadan!
"Vatan için can feda!" Dedi...
Dinçer Dayı