Kadın

Kadını anlatmak
Mısralara sığmaz, anlamak gerek
Kadın anne doğar
İçinde coşan sevgi deryalar kadar
Öyle şefkat doludur ki;
Hiç bitmez tükenmez,
O annelik cevheri hep parıldar

Unutur bazen kadın kimliğini
Kendine haklar verilmediğini
Dünyayı yeniden kurmak ister
Güzelliklerle dolar içi
O güzel hisler, dünyasında olur rengarenk düşler
Ve her an umut besler yüreğini

Kadın vatanına toprak sevdiğine can
Alır kalbini verir hiç duraksamadan
Kadın içinde kocaman volkan
Yaşama mutluluk saçan
Dokunduğu her şeye güzellik katan
O kadın ki bizi doğuran

Bilinmez
Nasıl yaratır sayısız güzellikleri
Nasıl taşır kayalar kadar sert dertleri
Ve nasıl yıkar karşısına çıkan demir bilekleri

Kadın
Her an olsa da sevgi dolu papatya
Bir an gül olur, burcu burcu aşk kokar
Bakarsın nilüfer olmuş, kat kat erdemli kumaşıyla
Nergistir zaman zaman silinmez kokusuyla
Bazen hercai menekşedir, neşe taşar ruhunda
Bembeyaz ipek bir manolya olunca, kıyamazsın dokunmaya
Kadın bazen kızıl bir gelincik olur
DÖKÜLÜR SAVRULUR YAPRAKLARI, BİR ACI DOKUNUŞLA
NURAY ÖNGEÇ