ARZU HAL NAME
Giydiğim çarıktır, yediğim nokul,
Su hariç tat bilmem şekerden başka.
Ne hoca gördüm ben, nede bir okul,
Şaire benzemem okurdan başka.

Bir araba aldım verdim son gazı,
Radarda görüldü yüz atmış hızı,
Tamirle geçirdim bu yıl’ki yazı,
Dönmedi sermaye tekerden başka.

On koyunu gazel ile besledim
Dokuzunu eşe dosta işledim
Kalan bire ne hayaller süsledim
Kül oldu akıbet yakardan başka

Tek anam razıydı olana dünden
Can telaş bulup ta ayrılsa tenten
Sormayan kalmadı hesabı benden
İstisnadır Münker Nekirden başka

Sabırdan yıkıldı gönül kalesi
Kalmadı yârimin yüze gülesi
Musalla taşında dostun hilesi
Bir avuç pamuktur Zakirden başka

Umutlarım kurda kuşa yem oldu
Dört kardeşin tarla durdu tem oldu
Kırk yıllık hacılar döndü cem oldu
Bir dua bilmedim zikirden başka

Kendini bilmeze boynumu eğdim
Bir etmez malları ikiye saydım
Aslı yok köyünde bin koyun yaydım
Tek servet kır kedi tekirden başka

Bir düşün dünyanın vaziyetini
Çeken var feleğin eziyetini
Bilmezler Eşeğin meziyetini
Hak vermiş yaradan fikirden başka

On dönüm tarlanın üstüne çıktım
Bu yaz tamam dedim şöyle bir baktım
Feleğin restine restimi çektim
Bir kozum çıkmadı jokerden başka

Her koşula her yarene uyarım
Kuru ekmek soğan yersem doyarım
Sıfır üstü sermayede sayarım
Elimde tek kalan Küsürden başka

İldivani derde derman yazandım
Hayat güleşinde oyun bozandım
Bulduğumu yedim helal kazandım
Bir niyaz bilmedim şükürden başka