Hergün baç alırdım gelip gidenden,
Gönül düştün şimdi bir merdivenden,
Baktım da hiç eser kalmamış dünden,
Kervan yollarında döndün bir hana,
Şimdi sal feryadı ister dört yana !...

Bu yamada bir han varmış diyorlar,
Deyipte,sonradan eyleniyorlar,
Mutlu olan baykuş ve yarasalar,
Bütün işler bu kervancı başında;
Deve ölmüş,burak görmüş düşünde...

Her hanı terkeder birgün kervancı,
Kervancı haklı da,anlamaz hancı,
Kullanmak istiyor lokman ilacı,
Essin diyor rüzgar,hep efil efil,
Ne bilsin çiçekler saksıda sefil !...

Hana giden bütün yollar eskidi,
Bazen oynar durur,sincap ve kedi,
Gün eğilir,zaman olur ikindi,
Bazen tepesinden geçer bir uçak,
Kırk yılda bir düşer,şaşıran kaçak...

Hergün düşer duvarından bir kerpiç,
Ne bilsin,talihi bir gün çıkar piç,
Onca devran sürdü,elinde bir hiç,
Kaç yıl oldu hancı firar edeli,
Son kervancı, bay bay edip gideli...

Uyan ! Handa yalan,yalan kervancı,
Yalan ! Çektiğimiz onulmaz acı,
Şimdi bütün alem bizden davacı,
Çok oldun diyorlar,yeter be,çek git !
Bilmiyorlar hayat,keskin bir gel-git...

Giderim,bir elim kalır havada,
Kaygana pişirdim,sen ye,tavada,
Üşbeşte yumurta kaldı yuvada,
Ben gidince,ardımsıra kırarsın,
Sakın arkamızda birşey kalmasın !...

Ben giderken,tek dileğim,ağlama,
Eskidi elbisem,tutmuyor yama,
Bıraktım,deliler oynasın dama,
Vezir öldü,bekle,belki şah gelir,
Bilmem ardım sıra kaç günah gelir?...