Ahvalimiz, dünden dünü özletir, herşey karakalem sanki, biryerlerde bir şiir var,
Bir zamanda sen varsın, bir rüyada gözlerin.
Gülüyorsa ben görmem, konuşuyorsan ben duymam.
Gücüm sabır dilenir ruhumdan, ruhum aşk ister yaradandan.
Böyle geçer gece, göz yaşlarıma kurşun sıkar gülüşlerin.

Ahengin dua olur avuçlarımda, avuçlarım sana değse cehennemde yanar.
Sen zamanın kapısından geçersin, ben sana anestü nar.
Sabır dilenir gücüm ruhumdan, ruhum aşk ister yaradandan.
Böyle bir yok oluş çağırır beni, iki söz de ben okurum mevlana’dan.

Çöl dediğin uzakta mı sanırsın, kalbinin dokunmadığı neresi varsa çöl,
bu çöl halime sövsem, dağ koysalar önüme delecek gücüm yokken,
haksız bir sesleniş olur benimkisi.
Bazı zaman, bazı satırlardasın,
asırları kovalıyor aşk, aşkın peşinde,
sen şiire şair olan kadın, yinede ucuz sayfalardasın.

Seni okuyanlar, seni bilenler, beni anlamadan gülüp geçtiler.
Seni yazan kalemlere aşık bir nesil,
ben bu güzelliğin içinde bir rezil.
ahengin dua olur avuçlarımda, sen kor kor yanarken başka avuçlarda.
Böyle hesap sorar gece göz yaşlarımdan, çığlık, mutluluk ve hediyesidir.
aşk. Yok.

Enes İLHAN