Duvara bakıyorum kendime bakar gibi
Gözlerim odun temizliyor
Gönlüm eriyince gölgene atfen
Bir mısraya sığar mı dersin aynalar

Sığınak olmamışken duygu ve hayallerim sana
Akşam bir lütuftur külümde düş kurmusken
İçim kararıyor gibi
kucaklarken sevda girmemiş metruk kalbimden
Bir şiir damlıyor sana
Senden sana

Bir nefes olsan yüreğimde
Güneşe uzanan yolda
Seni sayıklamak istiyorum
Arafında gözlerin gözlerimde eriyedurur bir durak ki
aşkın aydınlığında
kalayım seninle diyorum

Ah
Sevebilmenin adı karanlığa ait iken
Sana donakalmak
Ölüm şuuruyla yıkanık bir rüyanın
Maviye boyanmış serüvenleriyle dolmuş yadı

Nasıl anlatsam
Kalbi imareyle beşirlenen bir türküyle
Bulutlar üzerimde yeraltına d’okunur
Sururumda k/ağıtlar kelam dökmeye

Varsın çul iken heybemdeki çiçekler alkışlansın
Varsın daglara aşık her çiçek gibi güneşe uzansın tüm aşklar
Bir aşk var biliyorum
Uçurumken dimağı dillerin
Göğsünde büyütülen bir yangın gibidir yarası...
Işıkların hasretinde yığıldığı gözler gibi
Kukla kalarak bir diyarda
...

Gezgin imgeler...