12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1502
Okunma
beni bu havalar mahvetti diyorya şair
eylül kırılgan bir ay o güzel çocukların atlara binip
geçip gittiği bir ay
edebiyat defterinden bir arkadaş daha ayrıldı
bu şiiri sanki içime doğmuş gibi onun bu gidişinden önce yazdım
biliyorum o bu şiiri okuyamayacak ama bilin istedim
Serdarlar kolay yetişmiyor
şair ruhlu insanlar hassastır kırmayalım onları
kelebek gibi ol öptüğün kokladığın çiçek senden incinmesin
ve arttıkça muhabbet dünya yeniden çiçeklerle yeşersin
ve gitmeliydim
elimde ceket belime bağlanmış yalnızlık
ardımda serseri kaldırımları bırakıp
döşemeliydim ayrılık taşlarını
hisseme kalanlar yalan
ayrılık bitince kırılırmış herşey
yer gök
ebedi parçalanırmış
giden kim olsa kaldı
yerde izler gölgeleri kovalar
sürüklenerek saçılırmış her yere anılar
çizermiş ezik ezik
ve gözler
hep aynı perdeyi gören gözler
son perdesi inermiş
yerde baş anılarda hüzün
ve bir eylül vakti bir seyyah
ardında adımlar bırakır dönermiş şehre
yeni roller çalarmış sahne denen deryadan
hemde en karasalında yaşarken anadolunun
Cevap Yaz