Neredesin kaderim?
Sen benim göz bebeğimdin.
Sen benim umudumun aynası,
Neredesin sevdalım?
Canımın yarısı nerede?..

Çığ gibi düş/tün avuçlarıma her ümit kırıntısında
Ve Eylül’le başladı sanrılarım
Sen gene yoksun.

Son yapraklarımın savrulan çokluğuna kapıldım
Güz yağmurlarım yine sensiz yağacak
Ve bir daha dönmeyeceksin sanırım.

Yazlar sonbahar’a gebeydi
Gözlerim ise ilkbahar’dı
Yeni bir aşk doğuruyordum kara kışlara
Adı ümitsizlikti bebeğimin.
Ve ay/sız gecelerde
Yıldızlar çalıyordum gök yüzünden
Senin için...

Saçlarımla sarıyordum üşüyen düşlerimi
ve sen yine yoktun.

Dayanılmaz oluyor bazen hasretin
Kasım sonsuzluklarında özlemlerim saklı
Bu bahar da sensiz geçti
Ardından gelecek kışları sabırla bekliyorum .

Biliyorum.
Boynu bükük bir kardelen gibi
Güneşi gördüğümde öleceğim.


-Ve sensiz asla var olmayacağım-


26 Eylül 2008 01:30


Emine Genç