0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
480
Okunma
Karanlık çöker, ay ışığı sanki mum ışığı
Göz kapaklarıma ağırlık düşer
Dayanılmaz bir uyku isteği
Tüm bedenimi usul usul sarar
Ruhum sırra kadem basar
Kulağımda bir uğultu
Ardından tiz bir çınlama
Yarı gerçek, yarı rüya
Yükseliyorum uçsuz bucaksız kainatta
Üflüyorum bir muma
Mum dönüşüyor aya
Yanıbaşımda ışıldayan Kutup Yıldızı
Kutup Yıldızı aşıkların pusulasıdır
Ay deseniz kimsesizlerin yoldaşıdır
İnanın dostlar
Gökyüzü umut saçıyor bu sıralar
Her uyku biter, ölüm uykusu dışında
Rüyalar yorum bekler, kalbin aydınlığında
Mum ışığı üfleyince olmuşsa ay ışığı
Bilmelisin ki, aşığın bu uyuyuşu
Maşuk ’a miraç edip huzur buluşudur.
Cahit Fıkırkoca
03.02.2024, Ankara