19
Yorum
54
Beğeni
0,0
Puan
1277
Okunma

gölgemden kurtulabilmenin tek yoluydu ışıkları kapamak
suretimden kurtulmanın yoluysa
aynaya hiç bakmamak
bir çeşit inzivaya çekilmek gibi düşün
unutmanın tek yolu vardı
o da hatırlamamak
an içinde hapsolunca zaman geçmiyordu çünkü
sen geçmiyordun sahilden
tren geçmiyordu
kuyruk acısı hele
o hiç geçmiyordu
tek düşüncem vardı hiçbir şey düşünmemek
bir daha hiç düşmemek yürüdüğüm yolda
öpülmeyi ummamak
dizim kanadığında
o yüzden kapamalıydım ışıkları
çünkü ışıkla bir oluyordu fizik kanunu
varlığım eşyanın tabiatına uymuyordu
aynaya gelince
sen geliyordun aklıma
bakınca suretime
dedim ya unutmanın tek yolu vardı
seni hatırlamamak
şimdi o da bozuldu
seni tekrar yazarak..