Bırak delsin bağrını hançer etme ses
Var ise sabır yine alırsın nefes
Ne kadar insen de izbelerine hayatın
Belki de o ölçüde artacak terazide ayarın.

Bir diklenme faslı değildir şimdi zaman
Bu duruşun nihayeti düşmanlıktır vesselam
İyiye, güzele uzanan yol çok bahtsızdır
Belki de bu yüzden kâmillik pahasızdır.

Bilip bilmeden çokça atarlar sana
Tanımadan bilmeden yapılana sakın takılma
Kendini anlatabilmek öyle kolay değil
Bu yüzden edepte kal, namerde verme meyil.

Gücün kaynağı çok gibi görünse de
Onu maddede arayan çok zavallı var
Oysa her varlığın sahibi mutlak güç
O`nu anlamayanlara sen dilini sürç.

Düşme hemen duygularının tuzağına
Uzak kal yakının olsa da fark etmez
Cehâletin cürmü de büyüktür, değişmez
Hatasına saplananı kurtaramazsın uğraşma.

Ve o gün de gelir söz seçer bilenini
Hadi bakalım o cüretler yine sürsün keyfini
Ne de acıdır küstahların sonu evvah
Yaptıklarının sonunda alacaklar çokça ah.

Kimseyi hakir görme dostum, önce insan de
Elbisesi, rütbesi görünendir ve elbette geçici
Kimlere kalmış ki dünya bir bak kabire
Nezaketle yaşayanlardır istisna, iyi kuldur
Gönle temas edebilenler ebeden de mutludur.

Oğuzhan KÜLTE