Yokluğumda ne de yoksunluk etti linç
Gelecek olmanın bize verdiği sevinç
Güzellikler uyandırdı yeniden biziz
Dünleri andıran esnenlikti ailemiz.

Ne yemek ne de içmek hepsi rutindi
Gönle giren hezeyanlar iştahı da bitirdi
Dile iki kelimeydi bu, takvimde satır
Her güne anıları derleyebilmek tek kârdır.

Her şey iyiydi ancak, geçiverdi bir hafta
Daha dün gibiydi gelişin, tebessümün kapıda
Bendeki algı çok tuhaf, günler neden çok kısa
Desene yitimler var, yanık kokusu sanki bu
Yürek kaldırmıyor ki, ayrılığaydı bu vurgu.

Zaman mıydı tüketen o sevimli hazları
Bizler miyiz yoksa bu akışa doymayan
Tarifi yok bilirim, tükeniyor bir şeyler
Ne varsa artıyordu gelişinle neşeler
Oysa tek temennim orda kal hep gözümde
Gidişin koparacak inan çok şey özümde.

Şu gelip gitmelerin çok yıpratıcı figan
Aktı yine gözden yaş, duygularım depresan
Kal desem de durmazsın, bilirim sormuyorum
El sallarken ardından her dem eksiliyorum.

Gelişin hayat kattı, gidişinse bir yıkım
Aynı filmi yıllardır yaşadım, alışmışım
Baba olmak ne zormuş, duygular darmadağınık
Hayat bir fırsat verse, sona erse ayrılık.

Bir yanımız hep eksik, hayat ise zor mu zor
Bizden almayınca o, göstermez mutlu günü
Yine de her fırsatta açıktır sana bu el
Unutma bizi asla, bekliyoruz yine gel….

Oğuzhan KÜLTE