Açılmaz kapına kul kölemi saydın sen beni,
Sevdandan miras kalmış bir kaç tel saçınla,
Çaresizce iklimlerde teselli lokman hekimlerde,
Pul niyetine harcadığın ömrüme derman ararım...


Bakışlarına esir düşmüş gönlümün hasadını,
Gelmek bilmeyen sensiz baharlarda toparlamayadım,
Hüzünlü vakitlerde ayrılık yağmurlarında ıslanmaktayım,
Dile gel ğain dile gel söyle zararından nasıl çıkayim kara...


Mevsimlerime yağmış karsın nasıl arama dersin,
Gözden uzak dilden ıraksın sevda bilmez zalimsin,
Sen masalımda silinmez hatıranların durur iken,
Söylermisin ağlayan kalem adını satırlara nasıl yazmasın...


Mavi gecelere doğan şevki üzerime düşmez ay şahit,
Avuçlarının sıçaklığına boyun eğmiş ellerimle,
Kazamadım vefasızlar dağımın eteklerine mezarını,
Gömemedim içimdeki seni kefensiz hangi bilinmezdesin dönüp gelmezsin...

Ayrılıkların Şairi Osman Dastan © 26 / 01 / 2024. 02 : 10