Farkettim ki..
Bir iki doğru, beni yanlışa götürebiliyor.
Ve bir iki yanlış, beni doğrudan edebiliyor.
Bir rüya tüm gerçekleri değiştirebiliyor.
Ve bir gerçek tüm rüyaların tabiri olabiliyor.
Farkettim ki...
Zaman geçmiyor , ben öyle sanıyorum.
Ve başlayan hiçbirşey bitmiyor.
Sadece ben o kadar biliyorum.
Sonraları anladım şeytanın kötü olmadığını.
Kötülüğü en iyi bilen olduğunu.
Peygamberlerin hatalar yapabileceğini.
Onların da insan olduğunu.
Ve meleklerin herşeyi şeytandan öğrendiğini.
Farkettim ki...
Sevmekle birlikte ihanet doğuyor.
Samimiyetle riyakarlık, gerçekle birlikte şüphe.
Yaratılan hiçbirşeyin tam olmadığını.
Herşeyin biraz eksik olduğunu.
O eksikliğin ise sevgisizlik olduğunu.
Onun da başkasında olduğunu.
Farkettim ki...
Bazen bilmeyen bilenden üstünmüş.
"Bir" bütün sayılardan büyükmüş.
Farkettim ki..
Göremeyen kör değil , düşünemeyenmiş.
Yaramaz çocuk değil, büyüyemeyenmiş.
Dertli ağlayan değil , gülemeyenmiş.
Ve ayrılık beklemek değil, gelemeyenmiş.