İnsan demek yakışmaz, bu azılı köpeğe
Neden sıkar bilmem ki, o körpecik bebeğe
Elbet bir gün yok olur, sığındığı o etek
Akıttığı kanlarla, boğularak gidecek

Her taraf yıkılmış, sağlam kalan eşik yok
Sağ kalan çocukları avutmaya beşik yok
Gökyüzü kapkara, güneş bile doğmuyor
Yıldızlar üzgün bu gün, bir damlacık ışık yok

Ardı neden gelmiyor, patlayan füzelerin
Feryadı arşa çıktı, kopan o azaların
Savunmasız insanlar, ne yapsın topa karşı
Yahudi malı dolu, bizdeki bütün çarşı

Çoluk, çocuk demeden vuruyorlar habire
Gazze sokakları bu, dönmüş sanki kabir’e
Sanmayın yanınıza, kalacak yaptığınız
Tarih kayıt düşüyor, o defteri kebire

Bir elde taş, diğer elde var sapan
Topa karşı koyuyor, onlardaki bu iman
Sanma kafir! bu hep böyle gidecek
Elbet bir gün bitecek, tozpembeli bu devran



İbrahim Alaattin ATEŞ