Hainleri dağda aramayın hiç!
Onlar dağdan indi, şimdi mecliste!
Gömdüler mayını birkaç soysuz piç!
Vuruyor sırayla, elinde liste...

Bir aciz yönetim geçti de başa!
Konuştu durdu hep, yıllarca boşa!
"Dört yüz mebusu ver, rahatça yaşa;"
Şimdi konuşulan bunlar kuliste...

Yine Dağlıca/da yurt şehit düştü!
Bakanı, mebusu safa üşüştü...
Gözlerinden sahte yaş dökülmüştü!
Kalktı yavrularım, hem deste, deste...

Hiçbiri "yan gelip yatmıyordu ha!"
Yaşlarıysa henüz yirmiydi daha...
Hepsi melek oldu vardı Allah’a;
Erkim, sen de otur, dört yüz el iste...

Aman dokunmayın, yürüyor süreç!
Yoksa yara alır özel yürüteç...
Hudut kevgir olmuş, haine gel, geç!
Döküldü panzerler hem ilk kasiste...

Dağları bıraktık, pazarlık yaptık!
Yurdun bir ucunu mezarlık yaptık!
Birkaç akil(!) bulduk, yazarlık yaptık!
Canileri tuttuk suçtan vareste...

Ülkem şehit düştü, çekilen pimle!
Şimdi geziyoruz, dağları TİM le!
"Analar ağlıyor" dul ve yetimle!
Her gün kulağımız bir acı seste...

Karaman-2014
Halil Şakir Taşçıoğlu

OCAKLARA KÖZ DÜŞTÜ
Kitabımdan alınmıştır…