Sesler duyuyorum belli belirsiz çığlıklar.
Anlamlı anlamsız iniltiler...

Sokak aralarında yaşıyorum zamanı.
Lağım kokan,kirli.
Çöp yığınları dolu sokak.

Kör bıçaklı katiller arıyorum.
Sırtıma saplanabilecek hançerler.
Her bir köşe başında.

Düşler kuruyorum ölmek üzerine.
Her bir şiirde kanlı katillerin olduğu.
Ve her mısrada benim delik deşik olduğum.

Ölmeyi bile beceremiyorum.
Kaçıyorum,korkuyorum,korkutuyorum...

Ve siz bekleşenler.
Öldürün beni şimdi.
Ellerinizde benden kalan parçalar.
Alın uzuvlarımı.
Ellerim,ayaklarım,kolum,bacağım.
Her birini biriniz kemirin.

Benim kanımla dolsun sokak.
Ve devrimden önceki Paris’e dönsün şafak.
Kızıl kan rengi bulutlardan yağsın kar.

Ve ben vazgeçeyim yaşamaktan.
Eğer gelirsem hatırınıza bir vakit sonra.
Şehrin en uzak varoşlarındaki bir sokakta.
Arasınız leşimi korkuyla.
Ve bulursanız kokan cesedimi.
Yakınız beni en sıcak fırınlarda...