Amasya akşamında inleyen bir seda var.
Yeşilırmak ağlıyor,kaybetmiş cananını
Bu ıssız gecelerde hüzünlü bir veda var
Yaşarım yüreğimde unutmam her anını.

Sanki beni söylüyor bahçesinde , bağında
Yüreğinde güçlü ses,nağmesinde hüzzamın
Perişan bir ömürle yaşıyor ocağında
Benliğinde kalmamış eseri intizamın.

Ne yaptımsa uzanmaz,gönlü kırık elimin
Dallarını kuruttum kuru aşk kaldı sana.
Esmiyor senden yana,yetmez gücü yelimin
Bir damla hasretimi sundum,iç kana kana.

Mazide paylaşacak hiç bir şey bırakmadın
Hasretinle yanayım,uzaktan seyret beni.
Yıktın hatırımı da şu gönlüme akmadın
Hülyama süzülmüştün,unuttun,hayret beni.

Terketmenin mevsimi yaşanmaz, biliyorsun.
Artık dönme istemem,buseler sende kalsın.
Öyle hissediyorum,gözyaşın siliyorsun
Seni böyle görmeyim,Allah canımı alsın.

Vahdet-i Can ( VAHDET ÇİL)