Yalnızlığım
Ne kimsesizler sıfatıyla,
Ne de insanların içinde kalabalıkta yalnızım
Huzursuzlukla kaplanmış bir örtü
Fazlaca yol olmasına rağmen tedirginlik
Sanki hepsi çıkmaza varır der kaygılarım

Yaşadım ben ve devam ediyorum
Ama yaşadığımı tam anlamıyla hissetmedim
Ölmedim ben yaşamaya devam ediyorum
Ama ölüm duygusunu sanki her uyandığımda hissediyorum.

Yalnızlık ve ölüm ne İtafen edilecek kadar benimsenmiş ne anlatılacak kadar basit ne de der gibi geçilecek kadar tesadüf.

Ben yalnız hissetiğimi sandım yıllarca
Meğer yalnızlık değilmiş .
Ben Huzursuzmuşum mutluluğa
Mutsuzluk huzursuzmuş yalnızlığıma
Benimseyemedim ben yalnızlığı
Yalnız olsam dahi .

Doldurulacak bir şey var mı ?
Varsa oda yalnız hisseden biri değil mi?
Yalnız bir arkadaş
Yalnız bir sevgili
Yalnız bir aşık
Bunlar doldurur yalnızlığı
O da yalnızlıktır oysa
O da yalnızlıktır

Abdullah Özdemir