Yalnız başıma yürüyorum parkta
Yavaş yavaş hissede hissede
Onca zorluğu çektiğim için mi bilmiyorum
Sanki hakedermişcesine yürüyorum
Yavaş yavaş hissede hissede
Parkta bir kaç insanlar var
Kimi banklarda tek başına oturuyor
Kimileri sevgilisi ile eğleniyor
Kimileri arkadaşları ile hasret gideriyor.
Ziyanı yok
Yüzüme vurulmasının lüzmu yok
Farkındayım herşeyin

Bankta oturuyorum tek başıma
Yalnızlığım aydınlatıyor etrafımı
Ama kimseler umarsamıyor
Gökyüzünü sermayesiz menfaatsiz
Bulutlar kaplıyor
Riakarsız ağlayışları damlıyor
Aydınlatıyor her yeri
Benim dışımda kimse umarsamıyor

Ve anlıyorum
İnsanların erişemiyeceği bir nokta olduğunu
İnsanlar kötü değil
Sadece soğuk
Ama soğuk acıtır
Hem de çok acıtır
Aslına varmak gerekirse şunu anladım
Herkezin bir saltanatı var
Herkezin
Ama kimseye verecek sermayesi yok!
Ayak uyduracak.

Abdullah Özdemir

Yazım kurallarını bilmediğim için yapamadım kusura bakmayın.