0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
630
Okunma
Yalnızlık sarmıştı ruhunu
Kimse anlamıyor ,duymuyordu onu
İçine atıp susturmuştu çığlıklarını
Bu öyle bir yalnızlık ki anlaşılamamak
Etrafın kalabalık ,ama ;duyulamamak..
Tüm cümleleri tesirini yitirmiş
Ne söylesede, duyulmayan ses imiş
oda yalnızlığı seçip ,köşesine çekilmiş
Belkide en iyisi böyleymiş
Anlaşılmayınca susar,sessizleşirmiş..
İnsan anlaşıldığı yerde çiçeklenir
Anlaşıldığı yerde büyür, gelişir
Anlaşıldığı kalpte sever,sevilir
"Her ne olursa olsun yanındayım" diyen
O sıcacık el ile ,o içten gülüşle yeşerir..
5.0
100% (1)