Ne bileyim işte

Milattan sonraki günlerden biriydi

Dört duvar dört duvardı yine

Ne buzda donuyordum

Ne yanıyordum ateşte

Daralmış dünyamda el kadar bir pencere

Nar ekşisiydi içim, biberiye

Dövme yaptırmıştım yalnızlığıma

Şifa niyetine

Kapı ziline de yazmıştım

Evde de yokum

Sakın çalmayın diye



Dünü alıp koluma,

Kol geziyordum birlikte

Ne söylesem yalan

Soyunmuş ağaçlar vardı

Süt dökmüş kediler

Eğri büğrü bir deniz

Ve falan, filan

Yapayalnızdı kaşla göz aram

Merhabalarım da yorgundu hallice

Birkaç el sıkıyordum o aralar

Yarısı benimdi dünyamın

Diğer yarısını arıyordum sadece

Boş kovanlarıma bal yapsın diye arılar





Sonra o çıktı karşıma

Senli benli değildik pek aslında

Göz ucuyla bakıyordum

Sesi değdiğinde sesime

Dili ballıydı, gülüşü akide şekeri

Rengarenkti nefesi

Yeşildi, çingene pembesi, yavru ağzı

Çok derinde bir sığdı

Bakışı Leyla mirası

Güzelimdi elleri, parmakları ipince

Bir sandallık yer açtım iç denizimde

Açılır mı acaba diye yeterince

Teneke kutular da bağladım geceye

Gidemesin diye sessizce



Gelse diye düşündü kabuğum

Ege’ deki bir köye

Bilse kaç ömür biriktiririz

Ben hey be alsam yanıma

O orta boy valiz

İçlik alsam ikimize de

O’na fistan ,askılı tura

Bürümcük has ipekten

Üç etek, su taşıyla çevrili hediye

Tek taşı var mıdır bilmem

Eskiden kalma

Yüzük alsam beş taşlı

Beni el üstünde tutsun diye

Düşüm yine telaşlı

Ben hep böyle oluyorum sevmek isteyince

Ne bileyim işte



suadiyearalıkikibinyirmiüç

Demir Mutlugil