Susturamıyorum içimdeki isyanımı
Yüğreğimdeki sarsıntılar gözlerime vuruyor
Benliğimden bihaber kalbim var
Yosun tutmuş duvarlar üstüme üstüme geliyor
Ayaklarım dolaşıyor her adım atışımda
Elvedalar ağır geliyor yüreğime taşıyamıyorum
Ölüm sessizliği düşüyor gecelerimi
Aynada ben bile kendimi tanıyamıyorum
Boğazımda asılı duruyor yoksul kelimelerim
Konuşsam can yakacak biliyorum
Yüreğim anlamsızca dalıp dalıp giderken
Bilinmezliklerde susuyor gözlerim
Her şey susuyor sen konuşurken..
Rüzgar bile suskunluğa bürünüyor
Gözlerim uykusuz,cehennem ateşi..
Dudaklarım mühürlenmiş konuşamıyorum
Yüreğim kızgın demirlerle dağlandı
Sensizliğin bedelini çok ağır ödüyorum
Gecenin sessizliğini çalan telefon sesi bozuyor
Hergün gün doğmadan başlar hikayem
Geçen günlerime dönmek için
Dünyaları vermeye hazırım
İleriye bir adım atabilmenin
Nasıl bir savaş olduğunu biliyorum
Her zaman giden güçlü
Kalan zavallı zannederiz bu aşk oyununda
Kaybedilen bir savaşın zavallı kahramanıyım
Hergün susuzluğum oldun,eriyorum Çok mu zordu seni seviyorum demek
Gözlerin evet dedi de
Dilin söylemedi bir türlü neden????
YEŞİLIRMAK