Biri de benim için, çıksın!
Desin ki:..
“Ben senin bir ömür boyu çayını demlerim...
Hastalandığında sabahlara kadar başucunda beklerim...
Derdini de dinlerim...
Dualarıma seni de eklerim.”
Oysa, insan özlerken büyür...
Ama, ömür özlerken biter...
Evet, ömür dediğin nedir ki?...
Bir ezân ve bir selâdir...
Ama, utanırım, söyleyemem yasadığım yalnızlığı... kelimeler yetmiyor ki, ifade etmeye...
Bu mu sevda dedikleri?...
Bazen...
İlk, iki dakika kocaman bir yüreği var sanırsın...
Sonra, bir ömür, o yürekte...
İlk iki dakikayı ararsın...
Hiç bir şeyi sormadan sorgulamadan...
Kıyısından ve köşesinden...
Bir şeylere tutunmadan...
Aşk gözleriyle değil...
Hep, seven
Hayalini görür...
Kendini, sevdiğini sanır...
Onunla avunur...
Yüreği aşkı ile kavrulur...
Aşkın hayalde düşünmeye yeri yoktur...
Çünkü, aşkın gözü kördür...
Hep aldanırsın!
Kimi zaman yazılan bir şiire...
Yalandan söylenen bir şarkıya...
Manalı sandığın, yapmacık bir gülüşe...
Sevgiyle söylediğini sandığın bir söze...
Bir ömür bağlanırsın..
Takilan maskeleri...
Sonra da Kalpten kalbe...
Yol oluyor Sanırsın...
Yalancıktan sevgilerle yıkılırsın...
Dinçer Dayı