Seni görünce...
Çoğu, zaman unutuyorum, kendimi sende...
O an, dalıp gidiyorum uzaklara...
Uzaklaşıyorum kendimden...
Öyle ağır geliyor ki, o zaman kalbime...
Suç bende mi bilmiyorum?
Seni, Karşılıksız seven kalbimde mi?
Aklımı başımdan alan...
Kalbimi heyecanlandıran...
Sevgimi çelen o, bakışlarında mi?...
Nedense?..
Düşlerim hep sende...
Kabahat kimde?
Bende mi?
Beni benden Alan, sevgimi çelen sende mi?
O, buğulu bakışlarınla...
Kalbimden kalbine..
Sevgim akıp gidiyor...
Çoğu zaman, özlüyorum sendeki kendimi...
Sen yoksan!
Bende yaşam...

Ölüm sensizlikte...
Buğulanan göz yaşlarım...
Sel olup akıyor yüreğime...
Önce, kalbim, sonra zaman duruyor...
Kalbim tek tek tekliyor...
Sensiz ve sessiz...
Sanki, bende göç mevsimi başlıyor...
Kendimden, yaşamdan ümüdüm kesiliyor...
Umutlarım yıkılıyor...
Dertler bir bir olup düğümleniyor boğazımda...
Nefes daralıyor...
Can
Çekiliyor...
Havalanıyor ruh...
Sevgi kalbe...
Beden toprağa gömülüyor...
Gözler donuk bakıyor, gökyüzüne...
İşte, beden dönüyor özüne...
Dinçer Dayı