!.................Ölürcesine....................!
Ben kar,ı çok severim oldum olası
bazan beyaz kelebekler gibi konar
incitmeden üzerimize bazı zaman
rüzgarın etkisiyle vurur suratına
suratına işlediğim günahlarını
görürcesine insan masum olduğu-
nu sanır dalar düşünür derincesine.

Yağmuru,’da çok severim aslında
doğada canlı cansız ne varsa o an
rahmetiyle temizler arındırır hayata
umut toprağa can verircesine bazan
son güz ve ilkbahar aylarında Dolu
İndirir bulutlar karardığında ne hatır
bilir ne gönül sorar aman dinlemez
Yıkar geçer ayakta ne varsa öylesine.

Ben Toprağı çok severim,burcu borcu
kokar yurdumun her karışında kolay
kazanmadı kurra çekerek sınırlarımız
çizilmediği için olsa gerek can vererek
kan dökerek on beşliler kan çiçekleri
gibi toprağa düşerek oluk oluk akan
kanların giden canların bizlere mirası
gelecek kuşaklara özğürce yaşam
sürmemiz icin ve sonunda toprak
olacağımızı bilircesine.

Ben Denizi,de çok severim rengini
gökyüzünden sularını yeryüzünden
alır deryasında binbir türlü canlıyı
barındırır içerisinde sakladığı gizem
dört mevsimi yaşatır adeta barindır-
dığı canlara üzerinde milyonlarca
tonluk yük taşır kıtalar arası insan
yaşamına fayda sağlar her anlamda
bir çok derde deva tuzlu suyu kumu
aslinda kirletildiginde kızğınliğıni
yüzümüze vururcasına dalğalarla
döver sahilleri temizler kendini
İçinde barındırmaz atar dışarı tüm
kirlenmişliklerini sonra durulur uyur
kendi yatağını bilircesine.

Ben insanları,’da çok severim aslında
ama çobanın çaldığı kavalı dinleyerek
otobur olanları değil aslanlar gibi aklı
İle hareket eden fikir üreten yürüdugü
yerde ayak sesleri yankı yapan özğür
İradesi ve kararlılığı olan işte o benim
Babam Anam Bacım Kardeşim Hısım
Akrabam akıldaşım fikirdaşım arkadaş-
ım ülkedaşım yurttaştım diyebilecek
İnsanları seviyorum ölürcesine.
05.12.2023
Zekeriya Çapanoğlu