Tarih altı Şubat, kara bir gece
Üstüne yıkıldı duvarlar Hatay
Bu afet habersiz geldi gizlice
Ağlaşır bebekler, analar Hatay

Her yerde çığlık var, her yerde acı
Kardeşini arar, enkazda bacı
Öyle bir yaranın yoktu ilacı
Rabbine el açmış, dualar Hatay

Gözlerden yaş akar, Asi’ye benzer
Bir baba çaresiz enkazda gezer
Anneler feryat feryat ağıtlar dizer
Sanırsın kıyamet buralar Hatay

Kefensiz uzanmış binlerce beden
Ne çok canlar vardı, vedasız giden
Neden diyor çocuk elemle, neden?
Katmer katmer olmuş acılar Hatay

Habib-i Neccar’ın kırıldı beli
Uzandı her şehirden yardım eli
Şimdi yüreklerde bir hüzün seli
Bulutlar ağlar, rüzgar ağlar Hatay

Derin uykudayken binalar çöktü
Biçareydi herkes, afet büyüktü
Görenler, duyanlar gözyaşı döktü
Dağıldı sıcacık yuvalar Hatay

Ana-bebek, baba-oğul yan yana
Sığmaz bu acılar sığmaz cihana
Başın sağolsun Hatayımız sana
Sabret, sarılır bu yaralar Hatay

Abdurrahman Tümer