Dokunmayın kuşlara...
Uçsunlar özgürce,
Onlar gökyüzüne yakışır,
Gökyüzü onlara.

Dokunmayın çocuklara...
Bırakın masumca kahkahalar atsınlar,
Ellerinde uçurtmalarla
Kırlarda, parklarda koşsunlar.
Belki bir çocuğun duasında yeşerir umut.
Belki bir kuşun kanadında taşınır masumiyet,
Bilmeyiz…
Ama
Güzeldir kirlenmedikçe.

Dokunmayın kalplere...
Kırılınca ses etmezler,
Ama
İçlerinden bir dünya yıkılır sessizce.
Bir bakışla,
bir sözle,
bir ihmal ile
Kırılır insan,
Belli etmeden.

Dokunmayın denizlere...
Bırakın dalgalar konuşsun kendi diliyle,
Martılar şarkısını söylesin rüzgârla.
Kirletmeyin maviliği,
O mavi,
Umudun rengi çünkü.

Ve dokunmayın zamana...
Aksın kendi yolunda her dem,
Ve bir gün hepimiz
Bir kuşun,
Bir çocuğun,
Bir çiçeğin sağlığında oluruz yeniden.
Yeter ki
Kirletmeden geçelim birbirimizin içinden…

Abdurrahman Tümer