Seninle el ele yürümek güzel
Yol yokuş olsada düze değişmem
Sevdan rüzgar olsa ben kuru gazel
Baharı verseler güz’e değişmem


İsminle müsemma tek bir derdim var
Bir dermana değil yüz’e değişmem
Aşkın cemalini sende gördüm yar
Kendimi kaybetsem ize değişmem


Evveli, ahiri, ebed’i sensin
Gönlümün kutsalı mabedi sensin
Yaşama sevinci senedi sensin
Sükut karar kılsan söze değişmem


Mutluluğu yine sende ararım
Sende tutuşurum sende yanarım
Eriyip kalsada yürek kenarım
Kör olsam seni bir göze değişmem


Ayrılsa içimde can pare pare
Ah etmem yıllarca dönsem avare
Kış hasret koysada sıcak bir yare
Buz tutsa gönlümü köze değişmem


Ecel şerbetini gül suyu diye
İçerim sen rahat, yat, uyu diye
Göz kulak ne varsa her duyu diye
Yaşamayı hal-i nez’e değişmem


Yüreğim yorgun yar sakalım terli
Ağır hastan olsa gönlüm kederli
Yazmandan bir parça sarsan yeterli
Ölsem kefen diye bez’e değişmem