2
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
611
Okunma
Bir pencere hayal ettim mutluluğa açılan…
kapattığım kapıların ardında kalanları unutturan bir umut düşledim.
Bugün canımı yakan ne varsa yarına geçeceğine inanarak tutundum hayata…
vazgeçtim kalbi delik imgelerin gölgesine sığınmaktan.
Bardağın dolu tarafından bakmayı öğrendim
elime batan kırıklara rağmen.
Yüreğime yük olan her şeyi indirdim omuzlarımdan,
çıkardım üzerimden acının yırtık gömleğini.
Sorgulamıyorum artık olan biteni;
gözyaşıyla uyutan gecenin,
tebessümle uyandıran sabahı da vardı elbet.
Neden-niçinlerim yok artık;
ömrümün bir yanı yaşanmadan ölse de,
bir yanı bir gün gülecekti nihayet.
Çünkü ben;
“dua” ile yıkadım düşlerimi..!
Seyyal Tanır
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz