Öylesine yorgunum ki, bir enkaz var yüreğimde,
Bir çocuk mezarlığı var, sessizce ağlar içimde.

Tatmadığım bir acıyı yaşıyorum en derinde,
Gözyaşlarım kelimelere, dökülen bir çığlık gibi.

Aklım başımdan firarda, gönlüm Gazze seferinde,
Toprağa düşen masumiyet, yıldızlarla süzülüyor.

Öylesine yorgunum ki, sessiz haykırışlarım var,
Dünya, kalbimdeki feryatları duymaz, dönüp bakmaz.

İnsan olan duymaz beni, dağlar duyar, taşlar ağlar,
Karanlık gecede, yıldızlar kaybolmuş, umutsuzluğa karışır.

Bir diyar var yavrusunu toprağa beler analar,
Annelerin gözyaşları, toprakla buluşur, bir özlem türküsüdür.


Yüreğindeki acının üzerine ateş yağar,
Gökyüzü alev alev, çaresizlik içinde yanar.
Bu dizeler, derin bir yorgunluk ve içsel bir çaresizlik hissiyatını dile getiriyor. Şair, yüreğinde bir enkaz ve çocuk mezarlığı metaforlarıyla duygusal bir karmaşayı ifade ediyor. Aynı zamanda, tatmadığı bir acıyı yaşadığını belirtiyor, bu da duygusal bir boşluğa işaret ediyor.

Sessiz haykırışlar, çaresizlik ve acının yanı sıra, Gazze'ye yapılan bir seferin içsel bir mücadeleye dönüştüğünü ifade ediyor. Dizeler, insanın içsel dünyasında yaşadığı karmaşayı, acıları ve zorlukları içsel bir çatışma olarak resmediyor.

:((

Dünya kurulalı beri insan insanın güvesi.
Eşref-i mahlukat insan,ruh da onun bir nüvesi
Ruhsuz siyonistler döktü cılız dalların meyvesi.
Birlik olma zamanıdır zalım siyoniste karşı.
Arap rehavetten çıksın yoksa karışacak çarşı.

Kaleminiz daim olsun.Yüreğimiz yangın yeri.Sağlıcakla.Saygıyla.

neneh. tarafından 11/11/2023 7:28:41 AM zamanında düzenlenmiştir.