zamansızdır
ömrün ruh çiçekleri
her sabah ışığın renklerini kutsar yaşam
damla damla hârelenir nazlı nazlı havalanır
sevginin kelebekleri


mühürlenmemiş kalplere merhem olur


adımı unutan
kelimelerin sokağından geçiyorum
uygunsuz mevsimlerin karesine dikey meridyenler çizen ayaklarım
suya yorgun düşen servilerin kırıklığını yansıtırken
çarpık kentlerin isli sokaklarının çapağında
darmadağın insanlarla yol tüketip
ömür eskitiyorum


telaşlı kalabalığın
adımlarının izlerini taşıyan ayyaş kaldırımlarına savrulan
kötürüm umutları ısıtan Kasımın heba olan gülüşlerine yazık
savrulup giden rüzgârın önünde insanlığın kötülükle bitmeyen sınavı ah!
ve ölü çimenlerin üstünde sarı sarı yaprakların son dansı son vivaldisi
zor ama umut hep vardır sloganıyla yükselen güneşe selam olsun
dağların karlı kaşlarında pırıldayan
aşkın pırıltısına da selam olsun


yaşam ve zıtlıklar...


zamanın geçimsiz ağzında geçim sıkıntısı
hak edenin hak edemediği yokluk varlık imtihanları
ve dolu dizgin bitip tükenmeyen harami savaşları ah!


koridorumdan geçtiniz uğursuz yarasa sürüleri
karanlık mabedinize çekilen ayaklarımı kemiklerine kadar sızlattınız
gölgeme çarptınız ateş üfüren nefesinizle yaktınız günlerimi aylarımı yıllarımı
beni de soldurdunuz herkes gibi göğsümün göğünü bulandırdınız
iğrenç oyunlarınızla


hazırlıksız yakalanan ruhumda ah!
hiç bitmeyen yavru ceylan ağıtları soldurdunuz gülümü
kurda kuşa yem ettiniz kalbimde fışkın veren incecik damarlarımı
ruhuma ördünüz ecel ağlarını
kestiniz yaşam arterlerimi
akıttınız gül gibi kanımı
bataklığa


ancak
kötülük ansızın gelen fırtınayla dağılan bulutlara benzer
erken açan heves ve tutkularınızın kör çiçekleri sam yellerinde vuruldu
geriye iblise bağlı yamalı yüreklerinizle boşluğa açılan çirkefliğinize
zamanın tüküresi kaldı


marazlı bir ölüm gibisiniz hastalıklı ellerinizde veba mikropları
sağa sola savrulan kokuşmuş kokunuzun izi her yerde
insan görünümünde insansı yaratıklar
şizofren sanrılara gebe ruhlarınızı
çekin dünyadan çekin masum
ruhlardan


çekilin yeraltına zebani yuvalarınıza
suya toprağa dokunmayın zehirlemeyin göğü
çöle çevirmeyin bereketli vadileri ovaları dağları
kuş uçmaz kervan konmaz sahraya çevirmeyin
cennet bahçelerini


biliyoruz
ahengi bozuldu dünyanın
ne desek boş ferâcesi yırtıldı kötülüğün karanlığın ölü toprağı
serildi üzerimize


ya medet Allah’ım!
doru atların yelesine sarsın zaman fani ruhlarımızı
hadi beyaz kanatlarınıza alın bizi yetişin kuşlar ey!






ayşe uçar
09112023
11:24