Ve bitti geri durmak, şimdi hücum sırası
Adı dilde coşkuyla, Başkomutanlık Savaşı
Düşman katıldı öne, sürüldü ta İzmir`e
Güldü bayrağın yüzü, şimdi hür ve gönderde.

Barınamadı yurtta, arındı vatan düşmandan
Hilâlin gölgesinde yatıyor sayısız kahraman
Ya istiklâl ya ölüm, dillerde yankılandığı an
Zafer millete hediye hak sahibi Rahman`dan.

Asla sevmeyiz zulmü, çünkü o öldürendir
Kaba güçle hükmeden insanlıktan ötedir
Bizler varken hayat yok, zulme alkış tutana
Ödetiriz bedeli kan ve can pahasına.

Kimler ki yeryüzünde bozgunculuk yapıyor
Yetimi, kimsesizi ve güçsüzü eziyor
Hele bir dem dursunlar, geliyoruz hışımla
Ayrılır gövdeden baş, yemin olsun Allah`a.

Saadet ve huzur var Anadolu`m bir başka
Laz, Çerkez, Kürt ve Türkmen daima da kol kola
Varken bizde bu birlik, kim bozacak töreyi
Sarsılsa yer, çökse gök, titretiriz küreyi.

Allah Allah nidâsı pek yakındır a dostlar
Varsın zalim ordusu kursun türlü tuzaklar
Öyle bir iman ki bu ne top tanır ve uçak
Biz çıkarsak meydana, onlar elbet kaçacak.

Özümüz, sözümüz bir, Türk derler üst akıla
Mazimizi bilenler dost kalırlar yarına
El üstünde tutarız seversek bir milleti
Haince bir duruşsa bu, ödetiriz diyeti.

Mertiz ve gözü pekiz, barışadır bu duruş
Sadakatle bağlıyız, görmez gözümüz kuruş
Tüm gücü zorluklarda pekiştirdik el ele
Her yıkımın ardından doğarız yeni güne.

Yüce Rab`bin en halis ordusuyuz biliriz
Ölüme koşar gibidir harpteki disiplinimiz
Asla yok esaretler, bu bizce ölüm demek
Gücümüz imandadır beşerde yok bize denk.

Ey yükselen nesiller, kökünüzü okuyun
Her devirde düşmanlar size de kurar oyun
Milli birlik, dirliktir, dilse onun mayası
Yarınlar bu şifrede ölümüne koruyun.

Bir gök bakışlıydı O, verdi istikâmeti
Millete armağanıdır eşsiz cumhuriyeti
Merkûremiz yükselmek, hayatın her sathında
Başaracak gücü bil, damarda asil kanda.
Asla yok geri dönmek, ölümüne ebedî
Ne bekliyorsun hâlâ, haydi arş arş ileri!

Oğuzhan KÜLTE