"Denklemlerini iyi kuranlar her zaman için mahkûmiyetlerinin özgürlüğünü yaşarlar..."
(Murat Kartal)

Binlerce lisan,
Yüzlerce aksan ile seslenemedim...
Ve...
Sana susuyorum,
Söyleyeceklerimi gözlerime hapsederek.

Seni sevda yokuşlarında
Patikaların tozlarındaki gibi
Savruluşlarda bıraktım.
Bakamadım sana...
Yere eğik başımla
Haykırıyorum...
Tüm seslerimi
Gözlerimle heceleyerek.

Hak etmez yürekler;
Kan göllerinde kuğuların,
Beyaz endamına
Bıçaklar dayamayı
Hak etmediği gibi...

Hak etmedi yüreğin,
Sızılarda yok olmayı.
Dindiremediğim sızılarını,
Pamuklu mendillerde
Gözyaşı steril ağlayışlarda sarıyorum...

Utanıyorum,
Çöl sarısı çoraklıklardan
Ölümün Renklerine çevirmekten renklerini
Tüm renkleri unutuyorum
Kahverengi gözlerinde
Ürkek bakışlara gömülü
Mahkûm bakışlarımı
Adıyorum özgürlüklerine...