Uyuyorlar uyuyorlar
Her daim baka baka
Tembel tembel
Gözleri açık uyuyorlar
Hem uyuyor
Hem uyutuyorlar
Bölmeyi ve bölünmeyi
Varlığının sebebi sayan
Sözde iktidarlar
Şeyhler, hoca efendiler, gavslar
Ruhunu ve aklını satmış
Süklüm püklüm krallar
Önce erkekleri
Uyuyan erkeklerle de
Allah’ın uyanık kıldığı
Kadınları uyutuyorlar

Sonra birdenbire
Ortalık karışıyor
Toz duman oluyor
Kıyamet kopuyor
İnsanlık bombalanıyor
Herkes birbirine bakıyor
Ebabil gelecek diyorlar
Mehdi gelecek(!)
Onları bekliyorlar
Hep bekliyorlar
Uzun uzun bol laf var
İş yok zaman çok
Aylak adamlar
Bir selam veriyorsun
Ve aleykümselam
Verahmetullahi
Veberakatüh diyorlar

Ruhunu ve aklını
Katran karası bir cehalete
Teslim etmiş bir coğrafyada
Gafletin, tembellik ve istismarın
Tesellisi veya sigortası olmuş
Mehdiler ve ebabiller(!)
Bekleyenler daha çok bekler
Bitmez zulüm bu topraklarda
Bitmez acılar
Ölümler, musibetler
Daha çok ağlar anneler
Daha çok ölür bebekler

Geride sağlar
Kırık dökük, kötürüm,
Mahvolmuş yuvalar
Analar babalar
Gençler yaşlılar
Hüzünle büyüyen dağlar
Ağlar da ağlar
Bitmez zavallı çocukların
Körpe yanaklarından
Tuzlu tuzlu öpen yaşlar
Hâsılı kör cehaletle
Masum Mehmetçiğin
Ahıyla mefluç coğrafyada
Analar acılara hamiledir
Topraklar da
Hüzne, öfkeye ve hınca
Akıl, birlik ve üretim
Başta olmayınca

Mesut ÖZÜNLÜ

* Bu şiir 2023 yılı Ekim ayının ortalarında İsrail bombardımanlarıyla yerle bir edilen Gazze’deki masumların, çoluk çocuk genç yaşlı demeden katledilen insanların çektiği acıların derin hüznüyle kaleme alınmıştır.