8
Yorum
49
Beğeni
5,0
Puan
1360
Okunma

Göğsümdeki kelebeklerin gözlerinde
bir tevafuk sahnesi ;
Sancılı öykümü anımsatan yüzün ,
sanki bin yıllık tanıdık bir kahraman,
gri masalıma ..
Ne garip !
Kaderin bir oyunu mu bu ;
yoksa
’ dejavu mu ’ ?
Kekeme bir suskunluk kurutuyor dudaklarımı...
Devriliyorum ,
yıkılması imkansız lehçemin ortasına..
Yutkunamıyorum ,
içime akıyor sesim...
İrkiliyorum ...
’ Ben bu an’ı yaşamış mıydım ?
’ Ya Sen’sen ? ’
Geçmişe kafa tutarak yaklaşan adımların ,
boğazıma dolanan yumrularla
meydan okuyor gerçeğe ...
Birbirine küs , tüm kelimeleri bile dans ettiren ben ,
anlatamıyorum,
korkuyorum kendimden...
Çünkü biliyorum adını ...
ely