Bir Bilinç ağrısıdır şimdi yaşamak ,
Varlığın ince kıyısında ..
Tutu an ve anmadığım dalgasın dünya dehlizlerinde ,
Ey ruhumun sarmalında evrenimini saran gizem,
Ey tek çarem ,
Ey sonsuz sebebim..
Şu anki hâlimi anlatacak ne kelime ne de hâlim var.
Ama yine de yazmak istiyorum,
İçimde biriktirmek uhde olarak bırakmak değil...
Belki anlayacaktır, belki hissedecek , belki kavrayacaktır.
Zaten buna umut diyoruz ya...
En ufak kırıntısına bu denli muhtaçken.
Çünkü olmuyor tek başıma gücüm yetmiyor...
Bir yandan olanları, içimi kavuranı, beni kül edeni .
Sabırsızlaştıranı tüm benliğiyle haykırmamı istiyor.
İçimdeki;
Bir yandan tüm hayallerin ,düşlerin , rüyaların sonu olacağını fısıldıyor...
Kararım mı meçhul...
Sadece yazmak ,anlatmak beraberinde de susmak,düşlemek , hissettiğim...
Zamanın içinde hapsolmuş olan bedenimdir!
Ruhum hep hürdür ve hep hür kalacak!