İstemem gözlerin bana esir olmasın
Çözemezsin beni karmaşık biriyim
Yine de nemlenir gözlerim,seni görünce
Gizemliyim,ama sevmekten de korkarım
Öyle derin düşünme beni,takma kafana
Bir dost gibi kalbimin derinliklerinde saklarım
Uzatırım kollarımı tutarım ellerinden
Aramızda gizli bir sır kalmasın
Rüzgar savurur bizi,dostluk zarar görmesin
Titremesin ellerin,tutunca ellerimi
Varlığım içine ferah bir serinlik versin
Sen üzülme,açılırken ellerim semaya
Dualarımda yine de seni söylerim
Söylenmeyen kelimeler kalmasın dudaklarında
Yaşanmış anılar silinse de belleğimizden
Geçse de yıllar bu satırlar silinmeyecek
Bizim dostluğumuzu tartışmayacaklar bile
Senin beni sevmediğin konusunda
Birbirlerine şaşkın bakacak herkes
Bir gün karşına çıkınca bu satırlar
Gülen yüzün hüzünlenlenecek
Aklın karışacak,kalbinin küt küt atacak
Hangi vurguyla çıkacak ağzından kelimeler
Titreyen ayakların yere sağlam basacakmı
Benim karamsarlığım yoktur
Pişman olup asla diyeceğim prensiplerim de
Ağır bir roman gibiyim
Okunması zor karmakarışık
YEŞİLIRMAK