0
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
414
Okunma
Hiç inanmazdım güzelleşeceğine
yürüdüğüm karanlık sokakların
aydınlığa kavuşacağına,
saçlarımın rüzgârla yeniden dalgalanacağına
Avuçlarımda büyüttüğüm boşluklar küçüldükçe
küçülüyor,
un ufak hayaller uçuşup gidiyor bir yerlere,
ama ben -artık biraz- umursamıyorum
Yitip giden şeylere döktüğüm
gözyaşlarının ve içimdeki kördüğümün
bir gün filizlenen ümitlere
can suyu olacağının şahidiyim artık
Zaman beni benden aldığı kadar
beni bana geri de getiriyormuş meğer
Şimdi ömür bir başka kokuyor;
güller ve papatyalar, kır çiçekleri, ruhuma doluyor...
5.0
100% (3)
