Varsın bakma gözlerime sevdalı
Benim gönül kapım sana aralı
Hasretinde kalbim zaten yaralı
Uzaktan da olsa gül bana yeter

Almıyorum tadını ekmeğin aşın
Farkı yoktur bana baharın kışın
Hayalimden çıkmaz kirpiğin kaşın
Ölmeden göz göze gelsem de yeter

Bu kara sevdadan olmuşum verem
Tutuştu bedenin kavrulur parem
Sen arzu değilsin ben oldum kerem
Üfleme külleri köz etme yeter

Ayağına turap oldum yol oldum
Har içinde açılmayan gül oldum
Bazen yâren oldum bazen el oldum
Bu sevdaya çaldırdığın saz yeter

Gözlerime aşkla bakmasan da
Sel olup gönlümde çağlamasan da
Seviyorum diye haykırmasan da
Ben seni severim bu bana yeter

Ferhat olup dağı delme ne olur
Umutsuz koşunca gönül yorulur
Gözlerimin feri sensiz kaybolur
Sevmesen de olur bak bana yeter

Uzak diyarların yolcusu olsan
Gönülden gönlüne hep engel koysan
Ne çıkar dilinden adım duymasam
Bir selamın gelsin bu bana yeter

Ne çıkar dizine hiç yatırmasan
Yâr olup saçlarımı okşamasan
Bir kere ardına dönüp bakmasan
Ben yine el sallarım bana yeter

Gülen yüzümsün ağlayan gözüm
Bu son haykırışlar belki son sözüm
Hadi gel bul bir çare bul bir çözüm
Varmasan olur yoluma düş yeter

Baharda çiçekler açmasam nolur
Sensiz gökyüzümde yıldız kaybolur
Sen bana Yusuf olmasan da olur
Ben aşkla Züleyha olsam da yeter

Alfabem başlıyor senin adınla
Tesbih diye çektim derdi sabırla
Şu ömrümü yoğursanda kahırla
Aç susuz çölünde can versem yeter

Ecelsiz alırmış beni de toprak
Sararıp düşermiş dalından yaprak
Mezarım başına gelme yanarak
Uzaktan fatiha göndersen yeter.