ELİF = ALLAH(CC)
MİM = MUHAMMED(SAV)
KAF = KUR’AN-I KERİM
NUN = Biz (Nahnü)
DAD = Dost
DAL = Düşman
LAMELİF = Masiva (Allahtan başka her şey)

138
Gönül ile Elif,
Kalbimde birlikteler,
Nefis araya girse,
Ne uzak mesafeler.
139
Gönül Elife belde,
Başka ne var elde,
Amel yok, gel de:
Elifin aşkı amelde.
140
Elif canımın canı,
Can Elifin mekanı,
Elifin evini hoş tut,
Bulunca o imkanı.
141
Sevgide kesret,
Nefrette fetret,
Mahbub Elif ise,
Sonsuz servet.
142
Fazla Nun mümkün,
İki Elif muhal,
İki Elif arası Nun, (yani ENE = ben)
Sadece hayal.
143
Yorgun, kapanan gözler,
Gönül ise Elifi özler,
Artık konuşma ey aciz,
Elif sevgine yetmez sözler.
144
Elif dert verse,
Bize şifa olur,
Elif cefa verse,
Bize sefa olur,
En acı ikab Nuna,
Kabul etmezse dostluğuna.
145
Bayram öncesi arefe,
Sekerat arefe arife,
Gerek var mi tarife,
Mevt kavuşmak Elife.
DOST’a kavuşmak bayramdır,
Elif Nunu dilese yaşamak haramdır.
146
Eliften bela gelince,
Boynumuz kıldan ince,
Nefis döner şerden,
Musibeti taş bilince.
Elif bizi dost bilince,
Her bela ufak bir eğlence.
147
Keder Nuna mukadder,
Elif dost oluncaya kadar,
Ne zaman ki dost der,
Kalan dert mi var?
148
Lamelif sevgisi elem,
Dost adı yazar kalem,
Elife dost olmak,
Biricik meselem.
149
Elif için ceksem acı,
Aci olur başım tacı,
Eliften gaflet feci,
Dostluğu gönül ilacı.
150
Nefsi tarife ne hacet,
Ne alçaktır biliriz,
Vuslatı tarife ne hacet,
Elife varmaktır biliriz.
151
Beklediğim tek lütuf:
Dost kabul etsin Elif,
Lütfetse bunu Latif,
Nuna gerekmez lamelif.
152
Nunda yok salih amel,
Elif sevgisine var emel,
Dostluğunu isteyen dil,
Elifi arzu eden bir gönül.
153
Elif aşkı sıgmaz dile,
Yazılmaktadır gönüle,
Lamelife değmez aşk,
Yalniz Elif aşkını dile.
154
Nefse değilse muhalif,
Dost olmaz Nuna Elif,
Sebebi malüm bunun:
Nefsin sevdiği Lamelif.
155
Elifi okumak desem dersin,
Ey dost sen buna ne dersin?
Elifi okumaz, bilmezsen,
Lamelifi bilmek ile n’edersin?
156
Elif Rabbil’alemin,
Mim rahmetenlil’alemin,
Kaf kelam-i Eliftir,
Nun aciz-i alemin.
157
Artik derdim bir,
Derde derman bir,
Öyle derd ki Bir,
Tarife yok tabir,
Eilf gönülde bir,
Hem alemde bir,
Derd olmasa bir,
Hersey derd bilinir.
158
Şu gönül ne hoş yer ki,
Elifi eyledi misafir,
Zaten başka ne ister ki,
Dostu Elif kafidir.
159
Arş-ı suğra dedim,
Gönül olan sineye,
Elife yer eyledim,
Yoksa gonül niye?
160
Elifi bilmedikçe,
Biliyorum diyemem,
Elif Nunu sevmedikçe,
Seviyorum diyemem,
Ayan delil olmadikça,
Hiç yorum eyleyemem.
161
Taatın başı niyet,
Devami ise ihlas,
Elif sevmezse şayet,
Herşey olur iflas.
162
Gönül adinda evin,
Elif olsa misafirin,
Işte o zaman sevin,
Tek dileği fakirin.
163
Gözyaşım durmaz akar,
Eliften ıraklık Nunu yakar,
Elif aşkı müstesna,
Gönül herseyden bıkar.
164
Elif dedim dilim varmadı Lama,
Mim muhtaç mı salat-u selama,
Nuna şefaat için ister bunu,
Ümmeti için durdu geceleri kıyama.
165
Bir iş ki etmeye Elife yakın,
Böyle her işten sakın,
Elif hemze, Nun sakin,
Gönül Elif ile olur sakin.
166
Bilirmisin nedir belagat:
Mukteza-i hale mutabakat,
Elifin hasreti arttı kat kat,
Nunda kalmiyor takat.
167
Aşk cefasız olmaz,
Sevgi vefasız olmaz,
Elif Nunu sevse:
Gönül sefasız olmaz.
168
Dünya güzeli mehir ister,
Elif (Alemler Güzeli) zikir ister,
Hbibi Mim’e salevat ister,
Nun ise Elife vuslat ister.
169
Elif dost kabul etse,
Mevt ab-ı hayat gibi,
Elif Nunu dost etmese,
Hayat da emvat gibi.
170
Nun Elif aşkıyla yansa,
Cehennem yakar mı,
Gönülde aşkı yoksa,
Gözden yaş akar mı?
171
Nefse kelb desem,
Kelbe hakaret olur,
Nunu Elife sevdirsem,
Büyük maharet olur.
172
Her hocaya kitap gerek,
Her kitaba dahi hoca,
Her ikisi gerekmez,
Elif dost olunca.
173
Aşk dilde söz olur,
Gönülde köz olur,
Elif aşkına düşende,
Yaş dolu göz olur.
174
Gönle tarif olmaz,
Zira Elif mekanıdır,
Elif tarife sığmaz,
Bu arif imkanıdır.
175
Yanar gibi kömür,
Gecmekte ömür,
Ten aslı toprağa,
Can Elife gömülür.
176
Nice kitab okusan,
Sanma bir halettesin,
Elifi bilmez isen,
Azim bir cehalettesin.
177
Elif dost demese,
Herşey Nuna zehir,
Elif dost eylese,
Zehir de şifa verir.
178
Dost istersen Elif yeter,
Düsman için nefis yeter,
Nefse olsan muhalif yeter,
Amelde ihlas yeter.
179
Merak hocaymış ilme,
Elifi bilsen, garını bilme,
Elifi bilmiyorsan eğer,
Göz yaşlarını silme.
180
Elife olmazsa vuslat,
Ölüm ne hoş istirahat,
Yol sonunda Elif varsa,
Ne hoş bir seyahat.
181
Ya Elif öyle yandır ki Nunu,
Aşkından uyku tutmasin,
Tutamasa da uykusunu,
Gönül Seni unutmasın.
182
Şu aciz daima sefil,
Elif dost olmazsa kefil,
Tek Elif dost olsun diye,
Cümle varim Elife sebil.
183
Dost deyince Elif gelir akla,
Elif aşkını iyice sakla,
Vuslata ermek istersen,
Nefsin arzularını yasakla.
184
Çıktım Elife sefere,
Gör ki nefis kefere,
Yol vermez Elife yolcu,
Dilara denilen nefere.
185
Neylerim şaşkın aşkını,
Oldum Elife aşkın şaşkını,
Asıl şaşkın nefistir,
Şaşkınlığın da en taşkını.
186
Zavallı derler köpek,
Şu aciz ona olmadı denk,
Köpeğin dileği kemik,
Bu fakir diler Elife dostluk.
187
Şu fakir ne aciz,
Elif eizzu-Aziz,
Dost kabul etmezse,
O zaman n’edecegiz?
188
Ya Baki Ente’l Baki,
Elif dostluğu illa ki,
Yoksa Nun bir şaki,
Dostluğu öyle safa ki.
189
Bir Dost ki şah damarından yakın,
Yakinlığı fazla müdrikesinden aklın,
İdrakinden aciz kaldık ya Elif,
Nuna meded ki Sana yaklaşsın.
190
Ey aciz, bir söz söyle ki,
Yalnız kulağa gitmesin,
Öyle bir söz söyle ki,
Kimseyi incitmesin,
Öyle bir söz söyle ki,
Sevdası hic bitmesin: ELİF.
191
Mal mülk artışı,
Nuna zam değil,
Elif reddemese,
Gayrı gam değil,
Elifin sevgisi gelse,
Başkasi azam degil.
192
Gelen derdi sanma bela,
Belki bu sana evla,
Elif dost bilmese Nunu,
Öyle bela ki yoktu evvela.
193
Halk Nunu övse ne,
Veya Nuna sövse ne,
Elif seni sevmezse,
Ey aciz kendini dövsene.
194
Elif dost ise her mekan cennet,
Dost kabul etmezse her iş minnet,
Firak öyle yandırır ki:
Cehennem gibi olur cennet.
195
İhlas ile her hal ibadet,
Yoksa ibadet olur adet,
Elif kabulüne göredir,
Felaket veya saadet.
196
Elifin Mim sevgisinden,
Nun hasıl oldu,
Nun Mim sevgisinden,
Elife vasıl oldu,
İlahi sırdır bu,
Sorma nasıl oldu.
197
Elif Lam Mim,
Elif lütfetti Mimi,
Elif Lam Ra,
Mim Resul değil mi?
198
Kaf kılavuz Nuna,
Mim rehber buna,
Nun uysa kılavuza,
Vasıl Elif dostluğuna.
199
Gönül en geniş derya,
Elif sevgisi en ulvi nehir,
Elifin sevgisi gider ya,
Gayrisi nehirler dolu zehir.
200
İnsanlar dışa bakar,
Libastan meded umar,
Elif aşki gönlü yakar,
Gönüle bakan kim var?
201
Virdi etme derd,
Derdin sana vird,
Elifin dostluğudur,
Vird olacak derd.
202
Bilmem nasıl niçin,
Manasını dahi hiçin,
Hiçi hiç olan bilir,
Hiçlik Dad Elif için.
203
Şu aciz bir kuldur,
Nuna Elifi buldur,
Elifi bulan mesrur,
Gayrısı meluldur.
204
Nurun ala nur,
Elif dostluğudur,
Bunun haricinde,
Nerede bulunur.
205
Nefis unutur Elifi,
Halbuki Elif telifi,
Kitap canlı olursa,
Unutmaz müellifi.
206
Acz ve fakr Nunda,
Dahi ne var bunda,
Nunun tek ümidi,
Elifin dostluğunda.
207
Gönül Elife mahal,
İşte size hasbihal,
Elif Nunu sevmeden,
Nunun sevmesi muhal.
208
Elif en acı reçeteyi yazsa,
Nuna bal gibi gelir,
Elif dost olmazsa,
Yaşamak muhal gibi gelir.
209
Elif Mim sevgisi,
Zahirde Nun oldu,
İkisinin sevgisi,
Nunda cünun oldu.
210
Öyle sevdir ki seni Nuna,
Sevgin başım döndürsün,
Ya Elif muhtacım şuna:
Gönül alevi nar-ı cahim söndürsün.
211
Elif aşkı geldi mi,
Gönül yanar olur,
Galebe çaldı mı,
Gözler pınar olur.
212
Arıyorum bir bahane,
Bahaneye baha ne,
Nasib eyle ya Elif,
Kırklar sofrası şahane.
213
Nun Eliften memnun,
Manası nedir bunun,
Elif memnunsa Nundan:
"La havfun aleyhim ve la hüm yahzenun".(Onlara korku yoktur, onlar üzülmezler de.)
214
Nun aciz ve fakir,
Her haline şakir,
Elife liyakat için,
Olamadı ki tahir.
215
Bir Elif dostu görsen,
Kusur etme edepte,
Elifi fail gör sen,
Sakın takılma sebepte.
216
İşim olmaz dünyalık gamla,
Bu sebeple gözden akmaz damla,
Elife dost olamamaktan,
Gözyaşı akar devamla.
217
Hikmetinden sual olmaz,
Aşkından güzel hal olmaz,
Nun Elifi severse,
Hubb-u Min Allah muhal olmaz.
218
Dostluk bir tercih,
Dosta bir tenbih:
Dost bil Elifi sen,
"İnni zanni abdi bih".(Hadis-i kudsi: Ben kulumun zannı üzereyim.)
219
Gönül Elife mekan olsa,
Nefis teslim-i silah eder,
Gönül nefse kaptırılsa,
Elif dostluğu gider.
220
Elife hakikat de,
Nefse şüphe dersin,
Mahlükat ne dese,
Hepsine "he" dersin.
221
Elif dost bilmezse,
Her hal Nuna azab,
Dostluga manilere,
Nunda eşed (şiddetli) gazab.
222
Elif dostluğu için,
Yok saydım ameli,
Amel olarak artık,
Dostluğunu dilemeli.
223
Ağlamayı öğrendim,
Şimdi sira gülmede,
Dost Elifi beğendim,
Nefis hala direnmede.
224
Mim Eliften Nuna Dad bağı,
Mim Nun icin Elife feryad dağı,
Nun Mime salavat kaynağı,
Salavatlar Nuna Mimden sefaat ağı.
225
Elife olmaktan Dad,
Nun gayrına dua murad,
Elif Dad olsa, Nun unutulur,
Artık eNe olmaz maksad.
226
Ne şu alemde ne alem-i melekutta,
Nefsimden hakir şey bulamadim,
Öyle alçak ki hatta,
Onun yüzünden Elife Dad olamadim.
227
Yalvarışım ki Allaha:
Bir bahane yaratsın,
Dahil etsin Nunu RICALULLAHA.
Zira onlar Elife Dad olur,
Duaları başka kullara maksad olur.
228
Elife "ente ente" dedi,
Alçakların alçağı,
Kendine "ene ene" dedi,
Kalmadi hiç alacağı. (nefsi anlatıyor...)
229
Nefsi bıraktım, istediğine yakınsın,
Gerçek şu: Ya Elif candan da yakınsın,
Müdrikemiz aciz kaldi, (müdrike: beynin anlama merkezi)
Öyle bir yakınlıktasın.
230
Pilanı yapan Elif,
Uygulayan da Nun,
Olmadıkça muhalif,
Nun hep memnun.
231
Nuna sırlı bir remiz:
Her zerre senden temiz,
"Sen sensin, ben benim" yerine:
Dediler "duyduk ve itaat ettik Rabbimiz".
232
Elifi hakkıyla anamadim,
Gönülden aşkıyla yanamadım,
Elif dostluğu deryasına,
Bir lokmacık banamadım.
233
Elif Nuna Dad olur,
Gönle murad olur,
Elife visal Nuna,
Elzem maksad olur.
234
Hayır’a hayır hayrını bildin mi?
Şehadet kelamı haric,
Lügatinden "la" lafzını sildin mi?
İste Mim ahlakı budur,
Ey Nun ahlakını ona uydur.
235
Balik batsa yan gider mi,
Elif Dad, gayrı keder mi,
Dala gitmeye mecbursan,
Ten gitse de can gider mi?
236
Yine Nun garib oldu,
Elif aşkı galib oldu,
Tüm dostluklardan,
Elif dostluğu cazib oldu.
237
Çare ne şu derde,
Elife nefis perde,
Geri kaldı seferde,
Hani Nun nerde,
Cihad-ı ekberde,
Sürünse de yerde,
Eğilme yok serde,
Şehid makberde.
238
Elif aşkıyla yandı,
Fakat Nun bitmedi,
Gönül alevde kaldı,
Dahi yine tütmedi.
239
Nun. Kaleme ve yazdıklarına and olsun,(Kalem/1)
Yazmasa ilim neyle korunsun,
Nuna düsen vazife: Yazılanlar okunsun.
240
Elif askı gönlü dağladı,
Nun inledi, ağladı,
Salih amel yok zaten,
Elif Dadına bel bağladı.
241
Şu aciz nasıl olsun tahir,
Kelb nefsinden temiz zahir,
Mahlükat müsavidir amma,
Elife Dad olan mahir.
242
Eliften Mime Kaf inzal oldu,
Eliften Nuna Mim irsal oldu,
Hem inzal hem irsale,
Kafirler Dal oldu.
243
Acz ve fakr kanat sana,
Aşk ve sevgi vuslat sana,
Sevgi Eliften gelse,
Her vesileyi atsana.
244
Öyle bir Elif sevdim ki,
Eşi benzeri yok alemlerde,
Onu Dad bildim ki,
Nasil bilsen, öyle muamelelerde.(Kudsi hadis: İnni zanni abdi bih = Ben kulumun zannı üzereyim)
245
Ağla gözlerim ağla,
Gönlünü Elife bağla,
Elifi kalb bilir ancak,
Bilmek imkansız dimağla.
246
Nefse muhalif olsa,
Selefe halif olsa,
Seveni Elif olsa,
Nuna şeytan neylesin?
247
Bir dost cana bedel,
İki dost cihana bedel,
Elife Dada değer biçemedim,
Kalbi Arş-ı Rahmana bedel.
248
Elife Dad kıymetini keşfettim,
Elif icin Lamelifi terkettim,
Elifin tahtı gönül imiş,
Bunu zevkle derkettim.
249
Şu şirin derde deva ne,
Elif aşkından Nun divane,
Dad Elif, maksad Islam,
Bundan sonra dava ne?
250
Ne dünya murad bize,
Ne ahiret maksad bize,
Elif Ricalinden eylese,
Kafi Elif olsa Dad bize.
251
Elif Nuna vird olur,
Aşıklara derd olur,
Salikler merd olur,
Gavs(K.S.) bir ferd olur.
252
Taharet şarttır,
Maharet değil,
Elif aşki yandırır,
Hararet değil,
Hakaret nefiste,
Mazaret değil.
253
Mim’de durmalısın,
Elife varmak için,
LamElifte durma sakın,
Nefes almak için,
Kaf kaideleri niçin:
Elife Dad olmak için.
254
Kahve koydum fincana,
Elife Dad bedel bin cana,
Uyku gerekmez Nuna,
Gönül özlemde Baki Sultana.
255
Elif sevgisi doldu gönül,
Sevmez diye soldu gönül,
Eliften önce ham idi,
Elif aşkıyla oldu gönül.
256
Elif gönle gelince,
Hakiki Dost bir olur,
Gönül Elifi sevince,
Kalb atışı zikir olur.
257
Cennet de gerekmez Nuna,
Muhtaç Elif dostluğuna,
Cehennemde yansın,
Ne ise mani buna.
258
Bir zamanlar eNe vardı,
Nunu sildim Elif kaldı,
Nefse sevgi akla zarardı,
Nun sevgisini Elif aldı.
259
Dost gönlü mesh eder,
Şerleri fesh eder,
Dostu Elif olanlar,
Asla çekmez keder.
260
Mimde Hiç olmayan,
Elifte Hiç olur mu,
Elifte Hiç olandan,
Hiç geriye kalir mi?
261
İlmi arama kitapta,
İlmin aslı edepte,
Elifi bilme babta,
Buna vesile sebepte.
262
Elif eazzu min külli Aziz,(Tüm azizlerden daha Aziz)
Nun ise pek aciz,
Elif dost bilse Nunu,
Nun da degil, Hiçiz.
263
Gönül Elif ister,
Lamelif bahane,
Dostu Elif olan,
Ferasette şahane.
264
Kelbi sevindirmek,
Kafi kemik vermek,
Gönlü mesrur etmek,
Elife Dad olmak gerek.
265
Her okunan kitap sanma,
Nice nesneler okunur,
Elif gayri maşuka yanma,
Elif aşkı gönle dokunur.
266
Bala şeker katma,
Zehir olur gider,
Elif aşkını azaltma,
Zikir olur gider.
267
Elif zannı gibi Nunun,
Sorma faydasını bunun:
Elifi nasıl bilirsen,
Onu öyle bulursun.
268
Elife Dad olsak,
Mime maksad olsak,
Başka arzu yok Nunda,
Elife murad olsak.
269
Kalb kalbe karşı,
Gönül Elifin arşı,
Gönül bir alem,
Kalb onda çarşı.
270
Göremedim açık alamet,
Elife dost olduğuma,
Nunda bundan nedamet,
Sebeb olur bir gün solduğuma.
271
Duası da olmasa Nunun,
Kiymeti nesinde bunun,
Elif Dad bilmez diye,
Nun korkudan mecnun.
272
İki Hiç hesapla kaç,
Hep Elife muhtaç,
Elif Hiçe dost ise,
Yok başka ihtiyaç.
273
Nun Elife karşı mahcub,
Kalbde zikredilir mahbub,
Nun zikre ehil olamadı,
Hicab ehlidir ya Mahbub.
274
Gönül: nedir bu,
Hakka bağdır bu,
Elif aşkına düşene,
Sevimli ağdır bu.
(Devamı yarın inşallah)