ELİF = ALLAH(CC)
MİM = MUHAMMED(SAV)
KAF = KUR’AN-I KERİM
NUN = Biz (Nahnü)
DAD = Dost
DAL = Düşman
LAMELİF = Masiva (Allahtan başka her şey)

275
Damla sayisi nasilsa denizde,
Elif aşkı öyledir bizde,
Tamamı değil belki,
O damlalardan biri şu aciz de.
276
Elif dost olunca,
Gönül gül olur,
Hal bu olunca,
Can bülbül olur,
Asi bir hayvan iken,
Nefis düldül olur.
277
Gönlümü Elife verdim,
Kendimi de HIÇe,
Elif dostluğu tek derdim,
Başka derteri say hiçe.
278
Elif "ene" dedi Kafta,
Nun demesin bunu lafta,
Bazen Elif "nahnü" der,
Nuna ders "ene"ye hilafta.
279
Nunda ümid gunne,
Korku dahi idgamdır,
Ümid Elif dostluğu,
Aksi, tek gamdır.
280
Gönül yangında,
Nefis nezle,
Her anında,
Elifi özle,
Sen canında,
Aşkını gizle,
O dost yaninda,
Daima bizle.
281
Kimlik sorma: hiç derim,
Suyu sorma: iç derim,
Dost sorma: Elif bilirim,
Hiç sorma: hiç değerim.
282
Nun aciz fakir kul,
Ara daha acizi bul,
Elifi Dad ister Nun,
Eder mi ki kabul?
283
Aklın sonu delilik,
Aşkın sonu velilik,
Elif icin varız biz,
Bunun sonu hiçlik.
284
Bilmelisin ki Dad’a,
Akıldadır tenhada,
Eliftir hep hatırda,
Yok ondan maada.
285
Derd derman imiş Nuna,
Artik cefa sefadir buna,
Elif gönülde olunca,
Can icinde Canan buluna.
286
nefis sanık,
şeytan tanık,
Elif askıyla,
bağrım yanık.
287
Elife karsı yoksa da yüzün,
Ey aciz, bundandır da hüzün,
Elif rddetse dostluktan,
Hali ne olur su yüzsüzün?
288
Gönül Elif der yanar,
Dost der serinler,
Mahrumiyet korkusuyla,
Şu aciz ağlar inler.
289
Nefsin arzuları yel oldu,
Göz yaşlarım sel oldu,
Elif askina düstü gönül,
Divane bir del’oldu.
290
BU ACIZ BIR KABTIR,
GONLÜNU ELIFE KAPTIR,
SEVGISININ BINASINI,
GÖNLÜNE YAPTIR.
291
Elif aşkı yakar içten,
Nun mesrur bu bilinçten,
Elif dost olmasaydı,
Mana çıkmazdı bu hiçten.
292
Gercek ilmi ögrettiler,
Kesbi ilmi bilmez oldum,
Mahbub-u ezeli ögrettiler,
Lamelifi sevmez oldum.
293
Hiçin sonu sanma hiçtir,
Belki sonu cok ilginçtir:
Bilmediğini bidirirler,
Elif dostluğu ile güldürürler.
294
Merak etmeyin siz,
Gönlü Elife ettik tahsis,
Böyle söyledi aciz,
Elif ayan Lamelif sis.
295
Damla denizden utandı,
Nun Eliften utandı,
Damlaya vatan deniz,
Gönül Elife vatandı.
296
Şekva etme sakın,
Bak Elif ne yakın,
O Dosta yok mesafe,
Şah damarin buna izafe,
Gönlüne bak gör Elifi,
Ünsiyetle sür keyfi.
297
Elif gönle yazar adını,
Gönülden oku kitabını,
Hiç boşuna yorulma,
Lamelifte arama sevgisinin tadını.
298
Eliften gayrini unut,
Amelde budur umut,
Elif sığmaz alemlere,
Gönlün olsun Ona konut.
299
Elif öyle yazildi ki gönlüme,
Artik ebediyyen silemem,
Silmeyi asla dileyemem,
Dad kabul etti mi bilemem.
300
Cennet ki hasen,
Elif dostlugu ahsen,
Korkum cehenem degil:
Gönül Elife degilse mesken.
301
Gayret bilmek içindi,
Bilmemeyi öğrettiler,
Bilmemek hiçindi,
Elifi bilmek içindi.
302
İlk yaratilan nur,
Ondan sonra su,
Elife Dad olunur,
Aksi tek korkusu.
303
Elif aşki dağladı beni,
Gönülden bağladı beni,
Elifi bilen sevdi beni,
Bilmeyen aşağiladı beni.
304
Ten yalniz kalır,
Can Elife gelir,
Gönül ile baglanır,
Rabıtası saglanır,
Haz husule gelir,
Göz yaşlı kalır,
Ruh sevdalanır,
Aslı ile kalır.
305
Uykusuz gözler,
Uykuyu özler,
Gafletsiz özler,
Elifi özler,
Ömür boyu sözler,
Bu özlemi özetleyemezler.
306
Harareti su eder teskin,
Elif aşkı bu daha keskin,
Vuslattan gayri yok caresi,
Sev, sevil, sevgiyle kes kin.
307
Su dediler, dedim nehir,
Ask dediler, dedim Elifte zahir,
Elif dediler, dedim dost bilinir,
Dost dediler, dedim gönül içindedir.
308
Elif öyle bir ki,
Gönülleri bir eder,
Şanı öyle kebir ki,
Alemler tekbir eder.
309
Dost arayan gönlüne baksın,
Düşmanı olmayan nefsine baksın,
Ya Elif sen dost olarak haksın,
Sana dost olamayan ne yapsın?
310
Her akan damla su mu,
Bilinmez ki Elifin,
Sevgisi mi korkusu mu,
Nun adli telifin,
Hali mi duygusu mu?
311
Savaş deme barış var,
Yatış deme yarış var,
Gafil nefis görsene,
Dost Elife varış var.
312
Buhar gelse buza,
Ikisi de su olur,
Kavuşmak Dostumuza,
Nunun arzusu olur.
313
Nun Elife varsa edeble,
Dönüs olur Dad ile,
Aksi halden sebeble,
Dönemez murad ile.
314
Elif ugratti derde,
Gayri dost nerde,
Dost bilmezse Elif,
Akıl kalmaz serde.
315
Derd Dost kabulü bilmemek,
Nunda bundandır gülmemek,
Elif dostluğunu bildirse,
Ömür boyu huzur ve üzülmemek.
316
Bülbül ötse dinletir,
Soguk su serinletir,
Her güzellik farkli,
Elif sevgisi inletir.
317
Elifin şu telifi,
Sevdi ya Elifi,
Eliften bekler,
Sevgisine telifi,
Elif değilmidir,
Sevginin müellifi,
Kendine ister,
Ahsen telifi,
Arif isen,
Elife ver telifi.
318
Gönülde Elif aşkı,
Gözlerimden taştı,
Hissiz nefis ki,
Her zaman taştı,
Gönülde yanış ki,
Taş nefsi aştı.
319
Bir gercek dost aradım,
Gerçekten dost Bir imiş,
Eliften yakın dost bulamadım,
Dostluğu ne kebir imiş.
320
Aramaktansa define,
Elifi dost tanıt nefsine,
Elif dahi dost bilse,
Vuslattır bu hedefine.
321
Gönlüm Elifin tahtı,
Elif gönlüme baktı,
Aşkı gönlümü yaktı,
Elif aşkından Nun bahtı.
322
Elif Dadına yoksa delil,
Şu aciz fakir olur zelil,
Elif Dad dese Nuna,
Ekber mukafattır buna.
323
Bir hiç çıktı karşıma,
Her soruya dedi "bilmem",
Elif aşkı düstü arşıma,
Bilmedikçe gözyaşımı silmem.
324
Elif Dosttur hakiki,
Echel nefis ne var ki,
Bilmedi Elife Dad kiymetini,
Hep Lamelif tuttu niyetini.
325
Sohbet gafletten pas siler,
Tevbe ile günahi nas siler,
Elif aşkı olsa mahzundur,
Elife dostluk gönülden yas siler.
326
Nuna nefis kelepce,
Göz yaşim Elife dilekce,
Elife dostluk dileriz,
Ne mümkün O dilemedikçe.
327
Nun Elife ilticada,
Bu naz degil,
Elife Dad ricada,
Bu az degil,
Elif dostlugu maada,
Gönle haz degil.
328
Gönül bahçemi suladim,
Gözden akan ile,
Elif sevgimi kuruladim,
Gönülden yakan ile.
329
Dost aradim gerçek:
Bana benden yakında,
Lamelifi geri çek,
Düsün, Elifi Dost hakkında.
330
Gönül Lamelifi sildi,
Elifi Dost bildi,
Elif de bilse öyle,
Lüzum maada değildi.
331
Bilirmisin nedir garib olan:
Bilmedigin Dosttur karib olan,
Müdrikeden yakın Eliften gaflet:
Bundan benim muzdarib olan.
332
Elif Dost ise derd yok,
Dost değilse derd cok,
Ne kanaat eden açtir,
Ne de haris olan tok.
333
Bizde dosta dünya feda,
Ahirete de ederiz veda,
Dostu Elif bildik biz,
Elif dostuna canlar şuheda.
334
Gönül Lameliften boşsa,
Elif sevgisinen hoşsa,
Fazla gelmez asla,
Elif aşkiyla coşsa.
335
Nun kabini ya Elif,
Sevginle doldur,
Gönül ham ya Elif,
Askinla oldur,
Nuna bağ Dad ya Elif,
Dostluğunu buldur.
336
En yakin Dostu bekliyorum,
Dost kabul etsin diye,
Baska şey istemiyorum,
Kabulü en büyük hediye.
337
Gülde bülbül ötmez mi,
Dost Elif olsa yetmez mi,
Bir tek Ondan mahrumiyet,
Her şeyi sıfır etmez mi?
338
Gönül der: Ya Elif Seni yaz bana,
Dostlugun gayri olan az bana,
Senden baskasi murad olmaz bana,
Senden gayri sevgi maraz bana.
339
Gönül ne hoş belde,
Elif aşki var gönülde,
Tam yokluk aksi halde,
Zikri kalb adlı mahalde.
340
Elif sevgisi gönlümün meali,
Ona dostluktur şu acizin hayali,
Elif kabul etmezse dostluğa,
Ne olur şu fakirin hali.
341
Gönülde Elif varken,
Sevgi biter mi hiç,
Sevgi gafilse Eliften,
Zaten baştan hiç.
342
Hem havfım hem recam,
Elife dostluktur ricam,
Gayeler gayesi budur,
Ona bundandır ilticam.
343
Bilirmisin nedir hüner,
Gafilken Elife döner,
Bildiğin varsa öner,
Dostlar bunu dener.
344
Dost ararsanız en yakın,
Evvela gönlünüze bakın,
Gönüldedir baki Dost,
Gönül yıkmayn sakın.
345
En yakıcı zehir,
Sorulsa nedir:
Elif Dostluğundan,
Mahrumiyettedir.
346
Gönül Elife bağlanır,
Aksi halde ağlanır,
Baki Dost firakından,
Bağrım nice dağlanır.
347
Aşkı düştü özüme,
Yaş getirdi gözüme,
Elif aşkıdır ki,
Tesir verdi sözüme.
348
Alemler sevgiden yaratıldı,
Sevgiyi Yaratan aratıldı,
Elif sevgisi dolsun diye,
Kalbler dünyadan arıtıldı.
349
Bak şu büyük derde,
Rab nerde, abd nerde,
Elif “Şah damarından yakın” der de,
Nedir bu 70000 perde?
350
Elif şah damarından yakında,
Nefis binler perde arkasında,
Akıl aczde bunu anlamasında,
Şu aciz n’etsin ağlamasında?
351
Ecelin gülmekte emeline,
Sakın güvenme ameline,
Takdiri, taksimi neyse Elifin,
Ancak o geçecek eline.
352
Madem dünya süslü bir gelin,
Sevgisini kalbden atın gelin,
Bunu yapmazsanız eğer,
Elif sevgisine budur engelin.
353
Şükreden şakir olur,
Zikreden zakir olur,
Elif Kadir ve Ganidir,
Dostu aciz fakir olur.
354
Kendime ’kul’ diyemiyorum,
Eliften kabul, bilemiyorum,
Daha yakın Dost bulamıyorum,
Dostluğu gayrı dilemiyorum.
355
Varmak ki sevince,
Elifi Nun sevince,
Vuslatın hakikati,
Nunu Elif sevince.
356
Yaş dolu gözler,
Güzel Elifi özler,
Elif aşkı düşende,
Yanmakta tüm özler.
357
Eliften sevgisiz korku yarım
En habibden en çok korkarım
Korkusu siper, sevgisi kârım
Elife dost olmak için varım.
358
Gıybet etme,
Hased etme,
Haram yeme,
Eliften gayrıma bel bağlama,
Elife dost olamadım deme.
359
Boşuna yorulma hiç zikirle,
Elifle değilsen hep fikirle,
Elif sevgisi gelmez gönle,
Dolsa dünya sevgisi adlı kirle.
360
Ya Elif aşkınla harab olayım,
Ya Mim ayağına turab olayım,
Dost kabul etsen Ya Elif,
Sen ne dilersen YaRAB olayım.
361
Gönül Hakka bağ imiş,
Hak bilmeze dağ imiş,
Böyle gönül hasta,
Elifi bilen sağ imiş.
362
Aşk bir sefer,
Aşık bir nefer,
Gerçek aşıklar,
Bir Elife gider.
363
Koyun ölse: post,
Elif baki: Dost,
Şu aciz dost bilinmezse,
Ne dost olur, ne post.
364
Elif en yakın Dost ki inancım,
Aksini düşün, en acı sancım,
Kabul ettiğini bilmedikçe,
Asla bitmez benim utancım.
365
Nefis en kesif perde,
Cennet en latif perde,
Elife Settar olan,
70000 perde nerede?
366
Şimdi sadık kal sözüne,
Azizim dön sen özüne,
HU diye üfle gönülden,
Elif aşkından közüne.
367
Binbir renkli şuadır,
İsimleri Elifin,
Nudakiler lemadır,
Tecellileri Elifin.
368
Öyle bir gölgesin ki,
Senin aslın Eliftir,
Öyle bir bölgesin ki,
Elif aşkına teliftir.
369
Tenin beş paralık ey Nun,
Gönül hesabı olmaz bunun,
Aklın yetmez gelir cünun,
Elif aşkından Nun mecnun.
370
Sazın sesi telden çıkar,
Kulun sesi dilden çıkar,
Elif daim şükür ister,
Yoksa nimet elden çıkar.
371
Göz açıkken görüneni,
Kapatınca yok mu sandın,
Binbir şekle bürüneni,
Bir Elifken çok mu sandın?
372
Gönül ne hoş mekandır,
Elifin evi lamekandır,
Gönül çarşı ve pazarı,
Aşk ve sevgiye dükandır.
373
Gönül aşkın kazanı,
Elif gönlün yazanı,
Nefis bunun bozanı,
Aşkın gönül ezanı.
374
Elif "Ekrabu min külli karib",(1)
Dosta uzaklık ne kadar garib,
Elifle aranda binler perdedir,
Nefse yakınlık öylesi tahrib.
375
Ya Elif "Ne getirdin" sorma sakın,
Kelamında dedin "bize bizden yakın",(1)
Senden Sana Senle hiç olup geldim,
"İnni zanni abdi bih"(2) neylesen hakkın.
376
Elif gayrısı el bana,
Çile Dosta bedel bana,
Elif Nunu dost bilmezse,
Göz yaşlarım sel bana.
377
Eliften gelenler hoş,
Sabırsız kullar nahoş,
Eliften meded dilerim,
Hırsa kapılan sarhoş.
378
Nefse düşen hisse,
Tek kendine küsse,
Edeb etse Elife,
Dost yoluna düşse.
379
"Ekrabu min hablil verid" olmasaydı, (Kaf/16)
Dost bilmezdim Elifi,
"İnni zanni abdi bih" demeseydi, (hadis-i kudsi)
Dost ummazdım Elifi.
380
Eliften gelse bela,
Bu dahi bize evla,
Hoş sefası hem cefası,
Elif ne güzel Mevla.
381
Gönül Elife mekan,
Arşı Elife lamekan,
Gönül bu, mekan değil,
Elifi bulmaya imkan.
382
Elif Nunu dost bilse,
Başka hacetim kalmaz,
Durum öyle değilse,
Hiç saadetim kalmaz.
383
Elifi anar dururum,
Aşkıyla yanar dururum,
Yanılmam Elif dilerse,
Onu Dost sanar dururum.
384
Elif için ağlamasa,
Nun bu gözü neylesin,
Nunu Elife bağlamasa,
Nun canı özü neylesin.
385
Binbir isimli Elif,
Binler derdi birledi,
Dostluk ettinse telif,
Elif Dostunu belirledi.
386
Dost arayıp el edeyim,
Aklı verip del edeyim,
Dostum Elif olmazsa,
Göz yaşımı sel edeyim.
387
Derdim olmuş derman bana,
Elif aslım Rahman bana,
Hadis-i kudsi bürhan bana, ("Ben insanı kendi suretimde yarattım"(ALLAH(CC)))
Dardır artık iki cihan bana.
388
En iyi bilgin olsa Elif,
Bellidir ki oldun arif,
Bu hoşluk ki olmaz tarif,
Vehbi ilim ki çok zarif.
389
Settar görünür gece,
Elifin adı tek hece,
Zahir Batın Hak nice,
Bu durum bir bilmece.
390
Elife sevdam kara,
Gönlümde geçmez yara,
Elif dost seçmezse,
Nundan daha mecnun ara!
391
Nun acizdir had bilir,
Nun Elifi Dad bilir,
Elif Nunu Dad bilsin,
Bunu asıl maksad bilir.
392
Nun Elifin içinde,
Elif Nunun içinde,
Dışında Elif hem içinde,
Nun kayıp garip biçimde.
393
Buzu ısıtsan erir,
Eridikçe su verir,
Gönül yandıkça yanar,
La mekan Elif yeridir.
394
Öyle Elif bilirim ki,
Manası bin bir Onun,
Elif içinde fani ol ki,
Asla gelmesin sonun.
395
Elif Dost olsa Nuna,
Artık ne gerek buna,
Canım kurban yoluna,
Dost Elif gerek bana.
396
Elife perdeler vardı,
Bilsen yolda neler vardı,
En yakın Dost Eliftir,
Ne yazık ki şüpheler vardı.
397
Tek harfin mânâsı ne,
Mânâ vardır hecelerde,
Elif Dostunsa âlâsı ne,
Bile olalım gecelerde.
398
Dil Dostun adını heceler,
Kim ister bitsin geceler,
Derin uykudadır niceler,
Uyutmayan Elife secdeler.
399
Gece ne güzel perde,
Örtü olur her derde,
Aşkı dahi var serde,
Elif Settar gecelerde.
400
Sırrı nedir gecenin,
Dostun adı hecenin,
Nurun rengidir gece,
Elif Rabbidir gecenin.
401
Göz dediğin hece,
Göremiyor gece,
Rüyada gözsüz gören,
Dostum Elif ne yüce.
402
Zifiri gecede nurlandım,
Dost Eliften sürurlandım,
Gönül aynama nazar ettim,
Aslımı görmekte zorlandım.
403
Geceyi anlatamam size,
Bunu sabahlayan bilir,
Elif aşkı gelmez söze,
Aşkından ah’layan bilir!
404
Seherde aşkla yanık ol,
Daim Hakkda ayık ol,
Dost Elife seferde,
Deryalarda kayık ol.
405
Seherde meltem eser,
Günahtan kalmaz eser,
Dost Elife bağlatır,
Lâm-Eliften bağ keser.
406
Aşkın çeşmesi gözler,
Gönül Elifi özler,
Göz musluğu konuşsa,
Tükenmiş olur sözler.
407
Gönül aşkıyla kaynar,
Gözlerden taşar pınar,
Aşk közü daim yanar,
Elif Elif tüter Dost.
408
Gözünü yaş eden çok,
Dünya işi baş eden yok,
Elif içindir göz yaşı,
Böyle sırrı fâş eden yok.
409
Her suya kab gerekmez,
Her kaba gerekli su,
Elife ahbab gerekmez,
Her dosta gerekli bu.
410
Yaş bulunmayan göz,
Susuz çeşmeye benzer,
Elif aşkı yoksa öz,
Kuyu eşmeye benzer...
411
Göz yaşımı şebnem mi sandın,
Aşk yazanı kalem mi sandın,
Elif en şirin derdi verdi,
Sen derdimi elem mi sandın?

(1)"...Biz onlara şah damarlarından daha yakınız"(Kaf/16)
(2)Hadis-i Kudsi: "Ben kulumun zannı üzereyim"

ELİF şiirleri hakkında önemli açıklama:
Ana fikir o yıllarda (2006 - 2010) bulunduğum hal ( maddiyat: berbat, maneviyat: aşık) idi ancak, Elif, Mim ve Kaf fikri sohbet arkadaşımdan duyduğum aşağıdaki dörtlüktü:

Âşık oldum bir mime (Hz Muhammed S.A.V)
İnciler dizilmiştir cime (Cebrail A.S.)
O öyle bir cimdir ki
Eliften (Allah’tan) kâf (Kur’an) getirir mîme.
Âşık İmamî

Bundan ilham aldım ve diğer harfleri de kendim ekledim. O yıllarda yeni evlenmiş ve tam 3.5 sene kadar işsiz kamıştım. Eşime bunun bir imtihan olduğunu ve geçeceğini söylesem de o hep "ne zaman?" diye sordu... ve haklı idi de ama hangi işe gitsem "yaşın 30’u geçmiş, olmaz" cevabı alıyordum, nihayet 2010 yılının ortasından sonra devlet sektöründe iş buldum ve devam ediyorum. Ancak ne yazık o zamanki gönlü bir daha bulamadım... Bu nedenle, yeni şiirlerim (ki 2010 yılından bu yana ancak tek tük cuma mesajları olarak yazdım, devam etmedim) eskiler gibi olmayacağı için her gün yazmayacağım, ancak önemli toplumsal olaylarda konu ile ilgili veya güçlü ilham geldği zaman inşaallah. İlk yayınladığım dörtlük ve 92 sayfa dörtlük bulunan devamını burada yayınlamam doğru değil, çünkü halimkok kardeşim ve kulihvani (Latif hocam) ile karşılıklı atışma tarzı olduğu için isteyen kardeşime özel mesaj ile link verebilirim, diğer sitede elifdostu takma adıyla yazdım. Son bir hususu da belirtmek gerekir ki Allah dostu iki türdür:
1) Allah’ı kendisine dost kabul edenler,
2) Allah’ın kendisine dost seçtikleri. (Gerçek)
(Kaynak: Allah dostu der ki (Münir Derman)
Ben Allah’ı dost seçtim, çünkü:
1) "Biz onlara şah damarlarindan yakınız" (Kaf/16)
2) "Ben kulumun zannı üzereyim" (Hadis-i Kudsi)
3) Ya VeliyyeMenistevla = Kendisine dost olmak isteyenlere dost olan Allah özel ismi vardır.