uzay boşluğuna düşmüş gibiyim bugün
boşluktan mı bilinmez
yok oluş yada var oluş hikâyemizin
anlamsızlaşması
herşey bizden gizleniyor mu yoksa
yoksa insan modeli robotlar dünyaya hakim mi olacak
dünya gerçekten yuvarlak mı
insanlar klonlanıyor mu
ismim gibi ansızın geldiğim
hatta doğmak için acele ettiğim
yedi aylık dünyaya gözlerini açan ben
ne zaman bu kadar uzaklaştım kendimden
ebediyet diye birşey yok
sonsuz olan sadece Allah aşkı
bunu iliklerime kadar işledim her dua öncesi ve sonrası
oradan biliyorum


dünyanın dengesi şaştı diyoruz ya
insanların dengesi şaştı
gerçeği arayış diye bir şey yok
gerçek isimler bile ifşa edilmezken
bu kadar yabancılaşmak kendimize
mantık dışı
aklım almıyor bazen
kayıp giden güzellikleri göremiyoruz
sahtelikler esir aldı dört yanımızı
çok acı
çookkk



düşünüyorum
son zamanlar çok düşünüyorum
ceviz modeli beynim uyutmuyor
aklımda delice sorular
meselâ
en çok hangi nick yakışırdı bana
arkadaşlarımın dediği gibi
"sevgi kelebeği"mi
yoksa " hüzün kraliçesi" mi...?





nagihan